Enkele maanden geleden zag ik (Sam Van Brempt ) op de NKBV website dat Jeroen Vels en Wouter Van Dijck eveneens de Cassin ridge gaan beklimmen. Dankzij de CEAT dag waren de contacten snel gelegd en nu heb ik juist een verlengd weekendje Cham met Jeroen achter de rug.
Ons plan was de Engelse Route op de Noordwand van Verte/Aiguile Sans Nom (1000m V 5, ED1 ). Onze route liep uiteindelijk een beetje anders maar ik kan je al wel vertellen dat we boven zijn geraakt.
Een verhaal van 48u, slecht weer, zwart ijs, geen ijs, suikersneeuw, noodbivac, koud en vooral moe. Dat vertel ik wel tegen het einde van de week, want nu komt er nog niet veel uit.
In ieder geval, dit was de perfecte voorbereiding voor Alaska en dat is nu de volgende trip. Even warm en koud krijgen, nog 3 weken en Joris en ik zitten op de vlieger richting AK! Nu wordt het spannend.
Voor de geïnteresseerden:
De route ligt niet bepaald in conditie.
nice,
is very nice!
kijk, toch eens op de bivak-skills kunnen oefenen
Af en toe zo’n epic kan echt geen kwaad, het scherpt je aan en brengt je altijd terug met de voeten op aarde!
Sam, heel goed jong, that’ a great line, en bovendien 48 u ervaring erbij. Take notice of them !!
jp
V.A.N.G.E.R !?!
wow, ben benieuwd naar het hele verhaal.
Mijne knie begint hier al spontaan terug zeer te doen van de miserie 😉
Iets zegt me wel dat je voorbereid naar Alaska vertrekt…
Hier de “Nederlandse” interpretatie van de beklimming:
http://www.nkbv.nl/summitclub/weblog/Paps%20aka%20Jeroen%20Vels/?thread=2224
Groetjes,
Jeroen