De 25 jarige Colin Haley blijft verbazen… De eerste keer dat ik van hem hoorde was in Januari 2008 toen hij de Torre Traverse met Rolo Garibotti voltooide. Iets wat toen als Patagonia’s laatste grote probleem werd beschouwd.  Wat we voor Rolo de kers op de taart van zijn lange alpiene carrière kunnen noemen was voor Colin de start. Hoewel start, dat kan je nu ook niet zeggen. Als ik even teruggraaf heb je al een enorm mooi lijstje; Denali Diamond op Mt Mckinley, een eerste winterbeklimming van Mount Hunnington, een Cerro Torre linkup, een poging op Nanga Parbat, De Ferrari op Alpamayo solo en nog veel meer.

Ook na deze Torre Traverse werd zijn palmares serieus aangedikt. Ik denk aan 2 gefaalde pogingen op Latok en Ogre, een soloklim op Fitz Roy zijn supercouloir, 2 routes op Mount Hunters North Butress verscheidene beklimmingen in Yosemity, Squamish en andere Amerikaanse massieven waar ik weinig routes ken. En dan vergeet ik nog zijn prestaties dichter bij ons, namelijk in de alpen, waarvan in 2010 de beklimming van Aig. Verte,  Les Droites en de Courtes op 1 dag wellicht de opmerkelijkste is.

In Juni klom Colin samen met Bjørn-Eivind Årtun Denali’s Cassin Ridge Simulsolo en Dracula, een nieuwe route op Mt Foraker zijn zuidwand.

En nu, nog geen 2 maand later mocht er weeral een droom aan. Samen met Mikey Schaefer deed hij de eerste complete traverse van de Devil’s Thumb. Een enorm imposante berg op de grens tussen Alaska en Canada.

In plaats van weken in een base camp te zitten wachten op goed weer hielden ze thuis het weer in het oog. Toen de voorspellingen positief waren kochten ze snel een ticket, vlogen naar Alaska en werden gedropt in het massief. Dinsdag ticket kopen, woensdag naar Alaska vliegen, donderdag organiseren en een helikoptervlucht naar het massief om dan in het weekend in snel tempo de traverse af te handelen. En weekje later waren ze terug thuis… Asjeblieft!

Meer over hun verhaal en de foto’s vindt je HIER