Vandaag zijn we aan het nagenieten in cham van een toch wel geslaagde driedaagse ‘boven’. Na de aankomst maandag van een maat (Stijn Depuydt) ontvouwden we al snel een strak plan voor de komende dagen. Eerst “acclimatiseren” door de Rebuffat te klimmen op de Zuidwand van de Aiguille de Midi en dan doorgaan naar het Fourche bivak en de Arrete Kuffner klimmen op de Mont Maudit.

De Rebuffat werd niet echt een succes. Na twee lengtes moesten we immers rappellen omdat de beloofde zonneschijn er maar niet doorkwam en onze tenen en vingers de winterse condities niet langer aankonden. Het werd dan maar passief “acclimatiseren” in onze eigen koude villa/hutje…

Na de dag erna de lange instijg naar het fourche bivak gemaakt te hebben, dat met 13man trouwens redelijk vol zat, begonnen we rond 4u ’s nachts aan de Kuffner. Met zijn opeenvolging van schitterende en tricky klimpassages en een fijne sneeuw/corniche graat is deze eeuwigdurende route een klassieker. Iedereen was het er ronduit over eens dat dit een beauty was.

Ik kan iedereen echter aanraden een beetje langer te acclimatiseren alvorens erin te starten. Het waren een paar lijken die uiteindelijk bovenkwamen op de schouder van de Maudit(4200 en nog wat meters hoog). Voor mij viel het nog mee, ik zit meer dan regelmatig in de bergen, maar vooral voor Stijn was het erg hard. Twee dagen eerder bevond hij zich nog op 65m hoogte, maar, het moet gezegd, er kwam geen klagend woord over zijn lippen… Stikkapot, maar op de tanden bijtend tijdens de terugklim naar de Aiguille de Midi was hij de ‘true hero’ van deze koers!!

ps: Binnenkort volgen de prachtige foto’s nog.