Ettringen is een gebied dat al lang op mijn TODO lijstje stond. Na de mail die Stijn stuurde met de vraag of iemand mee kon gaan naar dit wondermooie massiefje twijfelde ik dan ook geen seconde. Alleen de onzekere weersvoorspellingen zouden ons nog kunnen tegenhouden. Na enige twijfel dan toch beslist om te vertrekken. Eens toegekomen in het natte Ettringen leek het er even op dat klimmen niet echt een optie zou zijn. Maar toen de zon er even later toch doorkwam kon ons geluk niet op. De donsvest en de lange broek werden als snel vervangen door een t-shirt en een short. Het klimmen kan beginnen!!!. Opwarmen deden we in een 5c. Na even rondkijken hadden we beiden een vette lijn gespot : een 6b. Niet te zwaar en ideaal als tweede route. In het bovenste deel van de route kwamen Stijn en ik er telkens uit op dezelfde pas. Vele airmiles en een hoop afgeschraapt vlees later vonden we dan toch de oplossing. Een handjam!!! Zowel hand als voetjams blijken essentieel om te kunnen klimmen in Ettringen. Na deze 6b klommen we nog “Mayflower” ,”pump up the pam”,”bionicle” en in der “kelle des Knopfgießers ” Allemaal stuk voor stuk prachtige lijnen. Vermits geen van beiden een fototoetstel meegenomen had,dus geen foto’s van onszelf. Maar hieronder wel enkele foto’s om toch een beeld te geven hoe Ettringen er nu juist uitziet.