Een jaar geleden las ik ergens 3 woorden die mijn aandacht trokken; Pakistan, Choktoi Glacier en 0,00% succes rate. In tegenstelling tot de meesten die wellicht snel verder zouden lezen raak ik dan geïnteresseerd. De bekendste bergen die hier liggen zijn wellicht de Ogre en Latok. Uiteindelijk kwam ik bij het verhaal van Latok 1 (7145m ) zijn noordgraat terecht, een mooie berg met een mooie graat. Maar wat me vooral aantrok is het aantal expedities die hier al gefaald hebben.

Hoewel ervoor al enkele expedities naar deze berg trokken dateert de eerste serieuze poging van 1978. De Amerikanen Jim Donini, Michael Kennedy, Jeff Lowe en George Lowe zaten 26 dagen op deze graat! Uiteindelijk zijn ze rond 7000m, enkele touwlengtes onder de top, moeten terugkeren. Sinds deze beklimming hebben meer dan 30 teams een poging gewaagd! Vele hebben door het slechte weer niet kunnen klimmen, anderen zijn maximaal tot een hoogte van 6200m geraakt.

Een lijstje stevige klimmers; Rab Carrington(oprichter van RAB ), Yates, Catherine Destivelle, John Bouchard, De broers Benegas (3 pogingen ), Colin Haley, Josh Wharton, Maxime Turgeon, … Ook dit jaar vertrekken er weer, o.a. Kritser Jonsson en David Fält

Tja waarom vertel ik hier over… Eenvoudig, dit zijn de lijnen waarvan ik droom. Wetende dat ik laat ben beginnen klimmen en nooit op tijd hier in zou kunnen kruipen kan ik mijn interesse wel eens delen. De haalbare doelen houd ik wel voor mezelf 😉