Eind September bracht ik mijn studies na 4 jaar eindelijk tot een goed eind. Dat moest gevierd worden ! Erik Borghans Sprong mee op het vliegtuig naar Indian Creek 3 weken geleden en ondertussen was het non-stop crack-climbing.
Hands, fists en fingers klommen we omhoog, offwidth’s daarintegen …. Omhoog tot in de helft van de route, dan beseffen dat ik te weinig materiaal mee heb, terug helemaal afklimmen. Materiaal lenen en terug omhoog. En dat elke offwidth opnieuw….

Ik had al veel goede dingen gehoord over de Creek en het was zelfs nog beter dan ik verwacht had. De desolate omgeving,  het zonnige herfstweer, de barsten natuurlijk en vooral de totale afwezigheid van vervelende rangers.  Elke dag hetzelfde ritme volgen. opstaan als de eerste zonnestralen de tent doen verwarmen, dan een halve kilo porridge met banaan en chocola naar binnen werken, klimmen, Pintje drinken, eten en gaan slapen. Zalig !
Ons dieet van havermout, bonen en pasta is naar Amerikaanse normen blijkbar nogal “ light” .We verliezen al snel enkele kilo’s. Op onze rustdagen in Moab worden de verloren kilo’s gelukkig weer bijgewerkt met hamburgers, Mexicaanse food en nog meer vettigheid. Hier in Amerika is 1 ding zeker : Het is eten of gegeten worden !

De eerste dagen zijn een beetje onwennig. Het is de barst en niets anders. Buiten de barst zijn er bijna geen features te vinden om je voet op te zetten of om als handgreep te gebruiken. Al snel wennen we aan de stijl en vliegen we als een racket de  5.10 handbarsten van de Supercrack Buttress omhoog.  Offwidth’s blijven altijd een enorm gevecht. Zonder brullen of te kwaken zoals een eend  geraak ik gewoon niet boven. En als ik beneden kom ben ik precies door een truck overreden.  Vol met schaafwonden, bloed en gescheurde kleren. The real struggle !!!

Het is een fantastische leerschool, het goede is dat je vaak keuze zat hebt aan routes in elke stijl. Zo kan je op een korte tijd snelle vooruitgang maken. De eerste dag  viel ik nog uit een 5.11- en op het einde deed ik 5.12 a vue. It’s all about technique, that’s Indian Creek.