Vrijdagnacht moest Jonas normaal richting oostenrijk voor de laatste stage van MC3, namelijk de tourskistage. Vrijdag voorspelden ze een dag mooi weer dus konden we nog iets klimmen. Zolang we ’s avonds maar terug beneden raakten. 40 euro voor de zoveelste goulotte op tacul zagen we niet zitten, een route op de Courtes, Droites of Verte echter wel. Vrijdagmoren de eerste lift en wellicht laat terug in chamonix dat was ons eerste plan. Tot ze ons in het OHM wisten te vertellen dat de sneeuw op deze noordwanden nog niet helemaal gezet was.

Na veel getwijfel over het lawinegevaar in zo’n wand en onze snelheid door losse sneeuw hadden we het klimplan dan toch afgezegd. Vrijdagmorgen worden we met tegenzin wakker tot we ‘s middags merkten dat de zon best aardig in het Couterier Couloir van Aiguille Verte schijnt. Weeral wijzigen we de plannen en in snel tempo maken we ons klaar om de nacht van vrijdag op zaterdag de Verte te beklimmen. Slapen doen we in het Grand Montets liftstation. Zo zijn we direct aan onze route. En het beste van al, de liftbediende neemt de volgende dag je spullen terug naar beneden.  Enkel nog even polsen of Jonas een dagje later op de tourskistage mag verschijnen en dan zijn we weg.

Voor in de route voorzien we naast het beperkte klimmateriaal een kleine rugzak met een synthetische jas, 1liter water, en een bivakzak. Om snel terug in Chamonix te geraken nemen we de approcheskis mee. Om 2u snachts zetten we de wekker, tegen half 4 zijn we vertrekkensklaar onderaan de route en 3uur 45 minuutjes later, om 7u15 genieten we van de zonsopgang op de top. Onder ons ligt het 1000m lange Couterier couloir. totaal hebben we 3 tussenzekeringen geplaatst.

Weer een stapje dichter richting Light N Fast!

Couterier is not perfect but in a good condition. 300m 50degree hard snow, 100m 60 degree ice/firn, 400m 45/50 degree firn, 100m softer snow and a compact icy/firn summit.

The summit ridge to the whymper is sharp at some places. Steps are made so you can make good progress.