Na 2 jaar zijn we aanstaande donderdag terug van weggeweest in Presles. Toen verbleven we er maar 2 dagen en vertrokken dan verder richting de Calanques, naar de zon. ‘Ooit kom ik hier terug’ waren toen men woorden, en nu komt dus de tijd om ze waar te maken. Wat me vooral bijgebleven is is de enorme uitgestrektheid van de wanden, de stijlte (recht naar boven heeft hier wel een heel letterlijke betekenis), de prachtige routes en enkele spannende verhalen die met losse rots en noodrappels te maken hadden.

Enkele foto’s uit de oude doos:

 

De trip blijkt veelbelovend te worden; veel rotsklimtalent onder de MC3’ers, harde vooropgestelde route’s door Sanne en een goede meteovoorspelling. Updates en foto’s volgen!