Nog maar drie dagen terug in Chamonix, maar we hebben alweer alles gekregen waarvoor het zo gekend is… Prachtig graniet, schitterende bivaks, lange instijgen en slecht weer.

We besloten immers om onze eerste dagen in Chamonix te gaan rotsklimmen op Envers des Aiguilles. Een onnoemelijk grote speeltuin met het beste granietklimmen dat je je maar kan inbeelden. De lange instijg moet je er jammergenoeg bij nemen… Een pijnlijke zaak, zeker omdat we dezelfde dag nog een route (Guy et Anne TD+) van 12 touwlengtes klommen. (Ik weet zeker dat An H deze prestatie naar waarde weet te schatten!)

Maar de route was alle inspanningen waard! De ene prachtige lengte volgde de andere op, en qua niveau konden we ook niet klagen. Zelfs Tim kwam erachter dat er zelfs in een 6a+ geen cadeaus gegeven worden hier…

Uiteindelijk konden we, na een dagje van 11u, ons tentje opzetten op een idyllisch bivakplekje. Zelden heb ik ze zo mooi geweten, en dat was maar goed ook want we zouden de volgende dag heel de tijd in ons tentje doorbrengen terwijl er buiten hevige onweeders passeerden… Ook de volgende dag liet het weer ons niet toe om meer te doen als wat te sportklimmen. Maar, ondanks dat, zijn we toch erg tevreden om weer in Chamonix te zijn!  

ps: Jammer genoeg kan ik geen fotos posten. Reizen zonder Sam of Yannick heeft blijkbaar ook zijn nadelen…