Ik moet veel kwijt maar met qwerty typen gaat me niet zo goed af dus het zal toch minder blijven. maar ik beloof jullie een mooi stukje tekst de dag ik thuisben. Het merendeel van mijn foto’s liggen met al het materiaal nog op de berg dus dat zal voor nog later zijn.

Maar eerst het belangrijkste. Graag had ik Joris mee van de berg gekregen maar Joris ligt nog altijd op de gletsjer waar ik gisteren ben opgepikt. Het heeft de afgelopen dagen heel veel gesneeuwd en ligt verborgen onder een goed pak sneeuw. Maar geen paniek, erg is dit niet, de locatie is  duidelijk gemarkeert dus zodra er  goed weer aankomt, een zogenaamd “window”, want op Denali kennen ze voornamelijk slecht weer pikken ze hem op. Daarjuist hebben ze nog eens geprobeerd maar de reden dat het voor mij zolang heeft geduurd en voor Joris waarschijnlijk voor het weekend niet zal lukken is dat de helicopter met best veel moet rekening houden. Over een afstand van misschien wel 50 km en een hoogteverschil van 4000m moet het weer perfect zijn.

De reden van het ongeluk is inderdaad een uitgebroken relais. Hoe deze relais is kunnen uitbreken is onduidelijk en zullen we nooit weten de verschillende denkpistes in mijn volgend bericht. Joris heeft een val gemaakt van 60 meter en is zo goed als zeker onmiddelijk overleden aan een hoofdletsel, hij had zijn klimhelm aan. Samen met 2 japanners hebben we joris naar bedenen gebracht.

Denkend dat de helicopter snel zal arriveren ben ik bij joris gebleven. Door het continue slechte weer, bij mij of op de vliegbasis heeft de redding 4 dagen op zich laten wachten. Ik houd er enkel licht geirriteerde vingertoppen aan over.

Daar alleen zijn was ongeloofelijk vermoeiend. Van verdriet om Joris en wat voor een ravage dit bij iedereen achterlaat tot paniek of ze me wel komen ophalen voor mijn gas en eten op is en wat dan de beste keuze zou zijn.

Na de opluchting van gisterennacht zakt mijn hoofd stilaan richting Joris, zijn vriendin Griet, zijn famillie en vrienden af. het zijn veel te eenvoudige woorden maar hou jullie sterk.

Verder enorm veel dank aan Yannick en Sanne voor al de moeite de afgelopen maand en zeker het werk en de steun de laatste week.

Iedereen die me berichten heeft gestuurd via Satphone, GSM, feestboek, MC site. Ookal lees ik het merendeel nu, … Dankjewelle, dat deed en doet ons/me goed

En Sanne, Christophe, J.P. in volgend bericht uitgebreider maar ik blijf het jullie zeggen. Merci, merci, merci,… om mijn hoofd 3 jaar geleden dat leventje in te duwen.

Sam