Wat een wand, wat een barsten, maar wat een verschrikkelijke offwidths : zo valt deze route wel samen te vatten. Terwijl ik al zingend stond te zekeren om de beren weg te houden startte Stijn in de eerste lengte. Het zag er allemaal wel meevallen uit, tot Stijn ineens wat trager vooruitging. De eerste offwidt was aangebroken. Met veel gevroet geraakten we erdoor. De volgende lengtes waren telkens stevig, maar met slechts 1 kleine boterham met confituur raakte Stijn zijn energieniveau stevig onder nul. Hij kon wel spreken van een echte off-day.
Bij mij ging het vlot, ik geraakte overal vrij door, uitgerekend die verdomde 5.10a offwidth van de 6de lengte dat weer net iets te zwaar was.
Hoe hoger we kwamen, hoe meer overhang. En dat hebben de onderarmen weer eens goed gevoeld! Beiden waren we compleet uitgeput als we boven waren.
De keuze om langs de all you can eat te gaan was dan ook snel gemaakt. Vandaag eten, eten en euhh…. bier drinken, en morgen beginnen we ons klaar te maken voor El Capitan.
cheers
Aan het waanzinnige tempo waarin jullie de prachtigste beklimmingen aaneenrijven zal het alvast niet gelegen hebben, jullie zijn absoluut klaar voor El Cap. Neem in je haulbag deze keer voldoende eten en drinken mee, want eens in die grote wand is er absoluut geen mogelijkheid tot bijtanken. Een gallon per man per dag is een minimum en vergeet het verplichte pintje per dag niet, voor ’s avonds in de portaledge. En een tuub pringles voor dubbel gebruik 😉
Welke route zal het worden?