Sinds vorige week ben ik met de militaire voorklimmers in het gebied rond de Piz Bernina voor hun jaarlijkse bijscholing. De condities zijn erg winters, veel sneeuw en goede ijscondities en dat voor september. Het enige spijtige is dat Steve Geerts er niet bij is, maar geen nood, met 35 deelnemers heb ik mijn handen al meer dan vol. Vorige zondag, voor de grote groep aankwam, beklim ik met enkele collega’s de Piz Morteratsch 3751m vanuit de Tschiervahut. Een eenvoudige acclimatisatietocht met en prachtig uitzicht.

Maandagavond is iedereen aangekomen en de vooruitzichten van slecht weer eind van de week, maken dat ik met de hele bende het hooggebergte intrek voor een driedaagse beklimming. De groep wordt verdeeld over vier hutten en legt verschillende parcours af. Met een groep van 8 man stijg ik opnieuw in naar de Chamanna Tschierva. Woensdag volgt de beklimming van de Piz Roseg 3937m, een erg lange, zware en door de sneeuwcondities moeilijke tocht. Vanuit de hut is het 1500Hm klimmen, over gevarieerd terrein, gletsjer, morenes, een lange rotsgraat, een lange ijsgraat en vervolgens ben je op een voortop, die niet de echte top blijkt te zijn. Eerst nog 100Hm weer afdalen en tenslotte een laatste moeilijke rotsgraat naar de echte top. Alleen Marc Vanlommel en ik bereiken de top.

Een tweede cordée bereikt nog de voortop en de rest had zich vastgelopen op de rotsgraat. Niet verwonderlijk, sommigen waren al vijf jaar niet meer op bijscholing gekomen en niet iedereen is geacclimatiseerd. Ze hebben gelukkig veel bijgeleerd. Onderweg naar beneden pikken we hen op en dalen samen af. Na goed 12 uur klimmen zijn we terug in de hut. Om toch zeker voor iedereen een top te halen, beklimmen we de volgende dag de Piz Morteratsch 3751m, voor mij al de tweede keer in vier dagen. En dan was ik er in 2005 met An al eens op geweest. Meestal doe ik niet graag iets twee keer, maar dat kan je goed maken door voor een snelle tijd te gaan en vooral door te genieten van het prachtige uitzicht.

Vrijdag was het wat kwakkelweer. Ik organiseer een hele dag training op de Vadret Morteratsch. In vier standen herhalen we alle essentiële ijstechnieken. Zelf geef ik les in steil ijsklimmen, waarbij ook ik overgeschakeld ben op het gebruik van elastieken aan de ijsbijlen, zodat je ze niet kan verliezen en toch veel bewegingsvrijheid hebt. Die methode had ik al met plezier uitgetest tijdens de beklimming van de Courtes noordwand in juni. Voor Marc organiseren Peter Decoo en ik een grap. We hangen zijn touw door een ijstunnel in de gletsjer en maken hem wijs dat het een hele uitdaging is. We gaan er van uit dat hij er nooit doorkomt. Maar dat is buiten Marc gerekend 😉

Zaterdag was het schijtweer, maar vandaag gaan we klimmen in de Italiaanse zon, rond Chiavenna. Voor de rest van de week staat er goed weer op het programma en we gaan ons uitleven in de Bergell.

Sanne