Na anderhalve maand te proeven van de verfijnde smaakpaletten van de moleculaire fysische chemie en gevorderde anorganische chemie is eindelijk de tijd eens aangebroken om op iets tastbaarder te kauwen: kalkrots!
Niels en ik (Nicolas) zetten dan ook direct na de examens koers uit naar Tignes waar Lander ons opwacht. Vooraleer we aan het betere werk beginnen besluiten we wat te sportklimmen in Le Manchat, Le monal en Le Chevrel om onze pezen wakker te schudden en de rotsen wat te verkennen. Daarna staat Le Franchet op ons schema om de benen los te schudden; een bergtopje dat Lander al 5 maal heeft beklommen maar precies altijd op een andere manier daar bijna alle relais die we tegenkomen ongezien zijn voor hem. Het is een brokkentocht naar de top waar ik tot 2 maal toe een liefelijke omhelzing van kalksteen met mijn helm kan ontwijken maar eenmaal boven heb je een mooi zicht over Val-d’Isère.

Sportklimmen in Le Monal – mooie 6b

Lander in een pittige 6c

Nog onwetend over welke losse brol er op ons af gaat komen in Le Franchet

Lander in een mooiere lengte van Le Franchet

Bijna boven!

Bazel op het menu; genoeg gechilled! Om 5u staan we op om te vertrekken naar bazel en schieten we in de “Boulevard de l’etrange”: een pittige 6b obligatoire van 12 lengtes met een hevig A0 stuk erin. Na een uur instijg vinden we een goed materiaaldepot (een soort grotje met veel beenderen in) en kunnen we aanvallen. De eerste 6b lengtes schudden ons meteen wakker maar wanneer Lander in de helft van de route plots 10 meter boven zijn haak  staat in niet al te vast gesteente en de volgende haak nog een dikke 10 meter boven hem staat besluit hij wijselijk na lang twijfelen rustig terug af te klimmen. Rapellen dan maar en de dag redden met boulderen.

Lander; 10m boven zijn laatste haak. Zoek de volgende!

Dan maar zoeken naar de volgende route: de zuidpijler van Bazel

De volgende dag staan we vastberaden op om 5u30 om de zuidpijler van de Bazel te overmeesteren. Echt een prachtige route van 18 lengtes die brokkelig begint maar mooier en mooier naar de top toe wordt. De A0 pas is trouwens makkelijk te overwinnen als een 6a+-pas. Wij vangen aan op de oorspronkelijke route door via een resterend sneeuwveldje omhoog te stampen en over een stuk losse brol te traverseren naar de relais. Halverwege de route neemt Lander het van mij over en moeten we plots in een versnelling hoger schieten aangezien het onweer vroeger lijkt te komen dan gepland. Boven aan de top slechts tijd voor enkele foto’s om dan weer snel af te dalen over sneeuw en steenvelden naar de auto want Lander z’n mammie had eten klaargemaakt in de comfortabele chalet 😉 Al bij al goed geklommen en een uurtje onder de topotijd uitgekomen.

Boven komen de mooiere lengtes van de zuidpijler

Lander gaat met gemak door de ‘crux’ van de lengte

Foto trekken en wegwezen voor het onweer losbarst

Een uur zoeken naar de stomme rappel!

Nicolas

Advertentie