Na 2 weken werken in belgië was het vorige week zondag alweer vertrekkenstijd. Dit keer het vliegtuig op richting Spanje(Ordesa). Samen met Pieterjan De Roo die in Barcelona woont reden we zondag nog naar Torla, een dorpje aan de voet van het prachtige nationaal park Ordesa. Wat een luxe om terug eens met een auto op reis te zijn na heel de zomer gelift en gefiets te hebben.

ben.

Om de stijl wat gewoon te worden klommen we maandag een tamelijk gemakkelijke route : Giminis(6b+). Bwa….gemakkelijk is veel gezegd. Een 5c lengte op het einde bleek toch moeilijker dan verwacht en zowel Pieterjan als ik hebben toch efkes onze beste “setjentrekskills” moeten bovenhalen.

In de boek(Parois de légende)hadden we alweer inspiratie opgedaan voor een andere iets moeilijkere route op dezelfde wand. Fissure utah, rocher excellent, itinéraire magnifique,..allemaal beschrijvingen die je tegenkomt als je de route”RACS(7a+) opzoekt op het internet. Dinsdag stonden we dan alweer onderaan de wand met onze artillerie(cams). De route volgt een systeem van barsten tot boven en af en toe kan er wel eens een goeie handjammeke geplaceerd worden. Maar over het geheel bekeken was de rots toch niet echt van hoogstaande kwaliteit en ook de oude relais op burillos(haken die 400kg kunnen houden maar die nu in hun huidige staat slechts een fractie daarvan daarvan aankunnen) bezorgden ons soms een portie schrik. Het zalige aan Ordesa is dat je nooit hoeft te rapellen. Telkens kom je boven op een soort van idyllische hoogvlakte waarna je via een rustig wandelpad terug tot beneden aan de voet van de route komt.

Een klein beetje gedemotiveerd door de tegenvallende rotskwaliteit in Racs besloten we om Ordesa toch nog een kans te geven en nog een route te klimmen op een andere wand : Somontano. Dit bleek een shot in de roos te zijn. Na wat getaffel in de eerste Runout 6a lengte werd de rots en het klimmen alleen maar beter hoe hoger we kwamen. Lengtes door barsten, daken en rechte wanden wisselden elkaar af. In de 7b cruxlengte moesten we door een groot dak klimmen. Met enkele schamele pitons als zekering en 200m lucht onder de voetjes was de ambiance hier verzekerd!!!

Eind volgende week gaan we naar de trad meeting in Valle del Orco. Maar eerst nog wat tussenstops in de franse pyreneën, Verdon en Aiglun.(mijn excuses voor de datums op de foto’s, foute instelling op mijn fototoestel)

Let’s Rock!!!