Niels en Quinten waren spijtig genoeg door een ontstoken ruggenwervel, examens en verplichte lessen belet tijdens deze week. Dit was extra vervelend omdat Nicolas de volledige trip naar Oostenrijk alleen moest rijden (mijn rijbewijs komt er binnenkort hopelijk aan 😉

Ruben woont intussen al een tijdje in Zwitserland, hij kwam rechtstreeks.

(Onverwachte koprol :p)

Zondagavond werden we zéér gastvrij ontvangen door Matthias Knaus (de gids), Mimi (de vrouw van Matthias) en Max (het zoontje van Matthias). Na het uitpakken konden we Ruben, die we al een tijdje niet meer hadden gezien, verwelkomen.

Na een korte uitleg van Matthias over het verloop van de week, namen we al snel een lift in het skigebied in Matthias zijn achtertuin, Slick 2000. In het topstation van de lift hadden we een ongewoon gevoel, tussen al die skiërs wandelen met een gordel en klimrugzak, strange!

We deden een rots-/sneeuwgraad die over de ‘Nieder Burgstall’ naar de ‘Hoher Burgstall’ liep. Het terugkeren deden we op sneeuwraketten door het bos richting ‘Fulpmes’.

Dinsdagochtend vertrokken we naar Rosskogel. Nadat we een lift naar de Ranggerköpfl genomen hadden, deden we de vellen aan richting de graad naar de Rosskogel.

(ski’s en rugzakken achter laten aan de voet van de graad)

Langs het meteo-kotje lieten we de rugzakken achter, het was een super mooie graad met enkele technische passen!

(Ruben in een van de technische passages)

(Allen op de top!)

Eenmaal terug onder de graad begon een zalige afdaling op ski’s!

(Op achtergrond de Rosskogel)

Oorspronkelijk wilden we woensdagochtend vertrekken naar de Dolomieten en daar gedurende 3 dagen een graad beklimmen met 2 nachten bivakkeren op de graad. Door de vele sneeuw die gevallen was in de Dolomieten, werd dit onmogelijk.

Andere opties? Jazeker! Skitouren in Italië met bivakkeren weliswaar. Woensdagochtend gingen we eerst langs de winkel voor het welbefaamde ‘astronauteneten’.

(De moeilijke beslissingen over het avondeten eten :p)

We parkeerden de auto in Egg en begonnen aan het stijgen, eerst door het windvrije bos. Boven de boomgrens nam de wind hoogtemeter per hoogtemeter toe! De voortop was haalbaar op skischoenen, maar de graad naar de Zinseler was onmogelijk door de hevige wind.

(Ruben met de moed een foto te nemen in deze omstandigheden)

We besloten terug te keren tot net boven de boomgrens om een bivak te graven achter een immense beschermende windlip. De sneeuw was niet ideaal, maar het resultaat mag er zijn na 2,5h graven!

(Ook de mondhygiëne worden niet vergeten 😉

(Het bivakje)

’s Morgens was het bijna windstil en stonden we al snel op de Zinseler. Nu een leuke ski-afdaling naar Pennes. In Pennes vertrokken we richting de Cima Di Giogobello. Tijdens het stijgen kwamen we een alm tegen. De alm riep om in geslapen te worden, dit hebben we ook gedaan.

(De gezellige alm langs het stijgspoor)

Na de zalige nacht vervolgden we onze weg naar de Cima Di Giogobello, in het joch kregen we van Matthias nog een extra les lawinekunde. We beslisten dat we in Valdurna gingen terugkeren met het openbaar vervoer naar Egg, want dit beloofde een lange rit te worden! Vervolgens vervolgden we op ski’s de trip naar Valdurna.

(Ruben C.)

(Lander B.)

(Nicolas M.)

In Valdurna aangekomen hadden we exact 2min de tijd om één van de enigste bussen te halen, het steile smalle ijzige padje naar de bushalte vormde samen met de tijd voor enig atletisch spektakel :p

(Fat-ski’s!!!)

Algoed dat we beslisten om met het openbaar vervoer terug te keren, want het nam een dikke 7-tal uren in beslag! Tijdens het terugrijden wist Matthias nog een heerlijke pizzeria waar we onze batterijtjes al direct weer konden opladen!

Zaterdag = ijsklimdag! We deden een leuke waterval ‘Schneewittchen’ genaamd. Ruben moest spijtig genoeg deze dag missen, omdat hij voor zijn werk vervroegd moest terugkeren naar Zwitserland.

(Nicolas  in de 1^ste lengte)

(Lander komt uit de voorlaatste lengte)

Doordat we autopech hadden konden we pas maandagochtend terugkeren naar België. Matthias stelde voor om fat ski’s uit zijn winkel yellowsportshop.com te testen. Matthias zelf baalde ervan dat hij niet mee kon, hij had nog een hoop administratie te doen i.v.m. yellowtravel.com We hebben de volledige dag gefreeride!

(Nicolas bewondert het uitzicht met fat ski’s in zijn handen ^_^)

Het was een zalige week waarin we bijna alles gedaan hebben wat ik leuk vind in het winteralpinisme!

Thanx voor de toffe week Matthias Knaus, Ruben Carpentier en Nicolas Mys!