• Home
  • Over MC
  • Sponsors
  • What if we forget?

MOUNT COACH

~ alpine climbing project

MOUNT COACH

Tag Archief: Ruben Carpentier

Winteralpinisme

25 maandag feb 2013

Posted by landerbeckers in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Cima Di Giogobello, Egg, Fulpmes, Hoher Burgstall, Lander Beckers, Matthias Knaus, Nicolas Mys, Nieder Burgstall, Pennes, Ranggerköpfl, Rosskogel, Ruben Carpentier, Schneewittchen, Slick 2000, Valdurna, yellowsportshop.com, yellowtravel.com, Zinseler

Niels en Quinten waren spijtig genoeg door een ontstoken ruggenwervel, examens en verplichte lessen belet tijdens deze week. Dit was extra vervelend omdat Nicolas de volledige trip naar Oostenrijk alleen moest rijden (mijn rijbewijs komt er binnenkort hopelijk aan 😉

Ruben woont intussen al een tijdje in Zwitserland, hij kwam rechtstreeks.

Image

(Onverwachte koprol :p)

Zondagavond werden we zéér gastvrij ontvangen door Matthias Knaus (de gids), Mimi (de vrouw van Matthias) en Max (het zoontje van Matthias). Na het uitpakken konden we Ruben, die we al een tijdje niet meer hadden gezien, verwelkomen.

Na een korte uitleg van Matthias over het verloop van de week, namen we al snel een lift in het skigebied in Matthias zijn achtertuin, Slick 2000. In het topstation van de lift hadden we een ongewoon gevoel, tussen al die skiërs wandelen met een gordel en klimrugzak, strange!

Image

We deden een rots-/sneeuwgraad die over de ‘Nieder Burgstall’ naar de ‘Hoher Burgstall’ liep. Het terugkeren deden we op sneeuwraketten door het bos richting ‘Fulpmes’.

Dinsdagochtend vertrokken we naar Rosskogel. Nadat we een lift naar de Ranggerköpfl genomen hadden, deden we de vellen aan richting de graad naar de Rosskogel.

Image

(ski’s en rugzakken achter laten aan de voet van de graad)

Langs het meteo-kotje lieten we de rugzakken achter, het was een super mooie graad met enkele technische passen!

Image

(Ruben in een van de technische passages)

Image

(Allen op de top!)

Eenmaal terug onder de graad begon een zalige afdaling op ski’s!

Image

(Op achtergrond de Rosskogel)

Oorspronkelijk wilden we woensdagochtend vertrekken naar de Dolomieten en daar gedurende 3 dagen een graad beklimmen met 2 nachten bivakkeren op de graad. Door de vele sneeuw die gevallen was in de Dolomieten, werd dit onmogelijk.

Andere opties? Jazeker! Skitouren in Italië met bivakkeren weliswaar. Woensdagochtend gingen we eerst langs de winkel voor het welbefaamde ‘astronauteneten’.

Image

(De moeilijke beslissingen over het avondeten eten :p)

We parkeerden de auto in Egg en begonnen aan het stijgen, eerst door het windvrije bos. Boven de boomgrens nam de wind hoogtemeter per hoogtemeter toe! De voortop was haalbaar op skischoenen, maar de graad naar de Zinseler was onmogelijk door de hevige wind.

Image

(Ruben met de moed een foto te nemen in deze omstandigheden)

We besloten terug te keren tot net boven de boomgrens om een bivak te graven achter een immense beschermende windlip. De sneeuw was niet ideaal, maar het resultaat mag er zijn na 2,5h graven!

Image

(Ook de mondhygiëne worden niet vergeten 😉

Image

(Het bivakje)

’s Morgens was het bijna windstil en stonden we al snel op de Zinseler. Nu een leuke ski-afdaling naar Pennes. In Pennes vertrokken we richting de Cima Di Giogobello. Tijdens het stijgen kwamen we een alm tegen. De alm riep om in geslapen te worden, dit hebben we ook gedaan.

Image

(De gezellige alm langs het stijgspoor)

Na de zalige nacht vervolgden we onze weg naar de Cima Di Giogobello, in het joch kregen we van Matthias nog een extra les lawinekunde. We beslisten dat we in Valdurna gingen terugkeren met het openbaar vervoer naar Egg, want dit beloofde een lange rit te worden! Vervolgens vervolgden we op ski’s de trip naar Valdurna.

Image

(Ruben C.)

Image

(Lander B.)

Image

(Nicolas M.)

In Valdurna aangekomen hadden we exact 2min de tijd om één van de enigste bussen te halen, het steile smalle ijzige padje naar de bushalte vormde samen met de tijd voor enig atletisch spektakel :p

Image

(Fat-ski’s!!!)

Algoed dat we beslisten om met het openbaar vervoer terug te keren, want het nam een dikke 7-tal uren in beslag! Tijdens het terugrijden wist Matthias nog een heerlijke pizzeria waar we onze batterijtjes al direct weer konden opladen!

Zaterdag = ijsklimdag! We deden een leuke waterval ‘Schneewittchen’ genaamd. Ruben moest spijtig genoeg deze dag missen, omdat hij voor zijn werk vervroegd moest terugkeren naar Zwitserland.

Image

(Nicolas  in de 1ste lengte)

Image

(Lander komt uit de voorlaatste lengte)

Doordat we autopech hadden konden we pas maandagochtend terugkeren naar België. Matthias stelde voor om fat ski’s uit zijn winkel yellowsportshop.com te testen. Matthias zelf baalde ervan dat hij niet mee kon, hij had nog een hoop administratie te doen i.v.m. yellowtravel.com We hebben de volledige dag gefreeride!

Image

(Nicolas bewondert het uitzicht met fat ski’s in zijn handen ^_^)

Het was een zalige week waarin we bijna alles gedaan hebben wat ik leuk vind in het winteralpinisme!

Thanx voor de toffe week Matthias Knaus, Ruben Carpentier en Nicolas Mys!

Het loopt niet altijd volgens plan

19 zondag feb 2012

Posted by Tim De Dobbeleer in Andere

≈ 3 reacties

Tags

Chamonix, le fil a plomb, Les Houches, Renaud Ramage, Ruben Carpentier, Tim De Dobbeleer

Ondertussen ben ik aangekomen in Chamonix. De 12 uur durende treinrit hier naartoe was met die zware haulbag bijna vermoeiender dan een dag klimmen. Maar bon, ondertussen kreeg ik mijn goede resultaten van mijn examens in Januari doorgebeld en dat maakte alles goed!!! Donderdag samen met Ruben Carpentier en Renaud Ramage afgesproken om een waterval in Les houches te klimmen. Een prachtige lijn genaamd : Cascade du viaduct pont Saint-Marie(4+) die slechts zelden in conditie is. Maar dit keer ondanks de stevige koude wel prachtig gevormd.

Speciale locatie dit keer

Tellement motivé

Renaud, de parisien en pleine action!!!

Mr Carpentier zijn 2de keer ooit op ijs

Natuurlijk kom je niet alleen naar Chamonix om ijswatervallen te klimmen. De dag erna kozen we voor iets alpien. Vorig jaar had ik met Jonas, Nelson en Jasper reeds de fil a plomb geprobeerd, maar toen hadden we de foute weg gekozen en la goulotte du col du plan geklommen. Dit keer wist ik de weg…..
Jammergenoeg waren er een enkele andere factoren die zorgde dat we traag vorderden. Het begon al met het missen van de eerste bak, en ook de 2de, de 3de en de 4de… Om half 10 stonden we dan toch eindelijk aan Plan de l’Aiguille. Veel te laat, maar goed met die toerski’s onder de voeten zou de approche wel vooruitgaan. Het terrein was iets te stijl om echt snel  te kunnen gaan en uiteindelijk arriveerden we tegen 12 uur onderaan de route. Nog even de ski’s op de rugzak gebonden en daarna de couloir beginnen klimmen. Het was veel te laat, dus deden we toch maar de goulotte du col du plan om op tijd boven te geraken… And Again!!! bij het eerste stukje ijs haalden we Renaud zijn splinternieuwe iceline’s uit, ze bleken nogal slecht opgerold en we waren weer vertrokken voor een half uurke spaghetti…

Renaud in de goulotte

Een half bevroren Ruben aan de relais.

En toen kwam de doodsteek : mijn crampons blijken op hun oude dag nogal last te hebben van metaalmoeheid….mijn monopoint brak gewoon af. Nog even getwijfeld om door te gaan, maar uiteindelijk toch de wijze beslissing genomen om af te dalen. Gelukkig konden we in de afdaling nog wat poudreuse scoren. Alles ging redelijk vlot tot we weer die verdomde helling op moesten om tot bij het liftstation te geraken. Ik had enorm veel pijn in mijn rug, Ruben was helemaal uitgeput. Hij sleepte zichzelf en zijn ski’s omhoog, het was net Jezus die zijn kruis naar zijn laatste rustplaats droeg. Alleen Renaud voelde zich nog redelijk fris.

Het liftstation was gesloten dus skieden we tot in Chamonix. Het was een dag met nogal wat tegenslagen .Maar we hebben goed gelachen en Bier, Reblochon en Chips maken veel goed.

Op dit moment sneeuwt het hier maar morgen komt er een nieuw hogedrukgebied deze richting uit….Alors c’est partie quoi!!!

Mount Coach 4 lentemodule

19 zondag jun 2011

Posted by sannebosteels in Mount Coach

≈ 1 reactie

Tags

Arne Monstrey, Lander Beckers, MC4, Mount Coach, Nelson Neirinck, Nicolas Mys, Niels Schouteden, Presles, Quinten Mattens, Ruben Carpentier, Sanne Bosteels

MC4 in de Vogezen

In de komende dagen wordt het officieel zomer, hoog tijd om even te melden dat jongens van MC4 alweer een hele tijd geleden van start gegaan zijn en met succes de lentemodule van hun opleidingstraject afgelegd hebben. Na de beruchte ingangsproeven konden we uit de 8 kandidaten een leuke ploeg van vijf jonge kerels samenstellen. Geen enkele vrouwelijke kandidate heeft zich aangemeld en een belangrijke traditie gaat verloren. Tot nu toe was er in elke ploeg een straffe alpiniste. Een klap voor het alpinisme in Vlaanderen.

De vijf nieuwe MCers zijn Lander Beckers (16), Quinten Mattens (17), Niels Schouteden (19), Nicolas Mys (22) en Ruben Carpentier (22). Een erg jonge ploeg dus, met ook een stuk minder ervaring dan pakweg de mannen van MC3. Dit hoeft geen belemmering te zijn, de opleiding wordt zoals altijd volledig aangepast aan het niveau van de deelnemers.

Jong volk in de Vallée Blanche, tijdens de skistage.

Tijdens de krokusvakantie trokken we naar Chamonix, voor de skistage. Ik was de enige begeleider en had veel werk te doen. Twee van de vijf hadden eigenlijk totaal geen ski-ervaring, de jonge generatie is enkel nog geïnteresseerd in dat belachelijke snowboarden 😉 Maar na een week hard trainen en met een strak lesprogramma, werd iedereen een volleerd freerider. Daarnaast een dik pak theorie: lawinekunde, oriëntatie, skiën over gletsjers, ski-onderhoud en ehbo. En vooral, elkaar leren kennen, koken voor elkaar en het ontdekken van een nieuwe passie: freeriden. Weer een paar jonge gasten die beseffen dat je met een snowboard in het hooggebergte geen zak kan aanvangen.

Lander in hogere sferen ergens in de immense rotswand van Presles. Nosfératu (200m, TD+)

Begin april was er de workshop touwtechnieken, in MLD en Yvoir. Hier leren ze de basisvaardigheden van het alpiene rotsklimmen, veilig en vooral vlot meerdere touwlengtes klimmen. Ook het werken met friends en nuts heeft na dit weekend geen geheimen meer. Om dit alles in de praktijk om te zetten, trokken we in de paasvakantie voor 5 dagen naar Presles, in de Vercors. Ook dit is een MC-klassieker, waar het kaf van het koren gescheiden wordt, waar de jonge MCer man wordt! Samen met Arne Monstrey en Nelson Neirinck begeleid ik deze stage en het wordt een geweldige klimweek.

Niels ontdekt het niveau 6b in de luchtige wanden van Presles. La Discrete (250m TD) ©Sanne

De weergoden gunnen ons drie volle dagen klimmen in Presles, waardoor we allemaal onze voorarmen volledig leeg kunnen trekken in mooie en lange routes met een gemiddeld niveau van 6a-6b. Elk om beurten zijn de nieuwe MCers een keer “gids van dag” en moeten ze een volledige dag een lange route leiden en voorklimmen. Wanneer ze een dag “van rust” zijn, klimmen ze samen een route door alternerend voor te klimmen. Er wordt weer veel bijgeleerd en heel wat afgelachen ’s avonds op de camping. Na drie prachtige dagen, ontwaken we in de regen en rijden naar het noorden, tot we de zon weer tegenkomen. In de buurt van Dijon rijden we van de snelweg af en belanden in het sportklimgebied van Cormot. Een leuke ontdekking en we klimmen er nog tot zonsondergang.

Nelson en Lander in Phara Kiri (250m, TD+)

Na een eveneens klassieke maaltijd in de nabijgelegen Buffalo grill, rijden we door de nacht nog naar de Vogezen. Zo blijven we de regen voor en kunnen we nog een laatste dag stevig doorklimmen op een totaal ander type gesteente. We overnachten in één van de vele boshutjes in de streek rond Dabo en klimmen dan de laatste restjes energie weg op de mooie zandsteenrots in Muhlberg. Een leuke dag en een ontdekking van deze leuke streek, die eigenlijk niet zo ver van huis ligt.

Klimmen op zandsteen vereist souplesse en techniek 😉

Er moest voor deze groep geen kaf van het koren gescheiden worden, maar na deze leuke stage kunnen we verder naar de zomermodule met een groep jongens die elkaar al heel wat beter kent.
Officieel was dit ook mijn laatste stage voor MC als hoofdcoach. Het jongerenproject wordt overgenomen door de KBF en ingekaderd in hun beleidslijn. Zo wordt er eindelijk op federatieniveau werk gemaakt van een jongerenopleiding alpinisme op hoog niveau in Vlaanderen. De zomerstage zal begeleid worden door Koen Hauchecorne, Helmuth Van Pottelbergh en Jonas Vandermaesen. Ik zal de komende maanden wat minder actief zijn voor MC, maar dat wil niet zeggen dat ik geen stages meer zal begeleiden. En ik zie het zeker zitten om met deze bende op expeditie te vertrekken naar verre oorden.

Boven vlnr Niels & Arne, onder vlnr Nicolas, Quinten, Lander, Ruben, Nelson & Sanne

Mount Coach Events:

Mount Coach Sponsors

Mount Coach

Onze sponsors

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Annuleren
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid