Tags
Arne Monstrey, Lander Beckers, MC4, Mount Coach, Nelson Neirinck, Nicolas Mys, Niels Schouteden, Presles, Quinten Mattens, Ruben Carpentier, Sanne Bosteels
In de komende dagen wordt het officieel zomer, hoog tijd om even te melden dat jongens van MC4 alweer een hele tijd geleden van start gegaan zijn en met succes de lentemodule van hun opleidingstraject afgelegd hebben. Na de beruchte ingangsproeven konden we uit de 8 kandidaten een leuke ploeg van vijf jonge kerels samenstellen. Geen enkele vrouwelijke kandidate heeft zich aangemeld en een belangrijke traditie gaat verloren. Tot nu toe was er in elke ploeg een straffe alpiniste. Een klap voor het alpinisme in Vlaanderen.
De vijf nieuwe MCers zijn Lander Beckers (16), Quinten Mattens (17), Niels Schouteden (19), Nicolas Mys (22) en Ruben Carpentier (22). Een erg jonge ploeg dus, met ook een stuk minder ervaring dan pakweg de mannen van MC3. Dit hoeft geen belemmering te zijn, de opleiding wordt zoals altijd volledig aangepast aan het niveau van de deelnemers.
Tijdens de krokusvakantie trokken we naar Chamonix, voor de skistage. Ik was de enige begeleider en had veel werk te doen. Twee van de vijf hadden eigenlijk totaal geen ski-ervaring, de jonge generatie is enkel nog geïnteresseerd in dat belachelijke snowboarden 😉 Maar na een week hard trainen en met een strak lesprogramma, werd iedereen een volleerd freerider. Daarnaast een dik pak theorie: lawinekunde, oriëntatie, skiën over gletsjers, ski-onderhoud en ehbo. En vooral, elkaar leren kennen, koken voor elkaar en het ontdekken van een nieuwe passie: freeriden. Weer een paar jonge gasten die beseffen dat je met een snowboard in het hooggebergte geen zak kan aanvangen.
Begin april was er de workshop touwtechnieken, in MLD en Yvoir. Hier leren ze de basisvaardigheden van het alpiene rotsklimmen, veilig en vooral vlot meerdere touwlengtes klimmen. Ook het werken met friends en nuts heeft na dit weekend geen geheimen meer. Om dit alles in de praktijk om te zetten, trokken we in de paasvakantie voor 5 dagen naar Presles, in de Vercors. Ook dit is een MC-klassieker, waar het kaf van het koren gescheiden wordt, waar de jonge MCer man wordt! Samen met Arne Monstrey en Nelson Neirinck begeleid ik deze stage en het wordt een geweldige klimweek.
De weergoden gunnen ons drie volle dagen klimmen in Presles, waardoor we allemaal onze voorarmen volledig leeg kunnen trekken in mooie en lange routes met een gemiddeld niveau van 6a-6b. Elk om beurten zijn de nieuwe MCers een keer “gids van dag” en moeten ze een volledige dag een lange route leiden en voorklimmen. Wanneer ze een dag “van rust” zijn, klimmen ze samen een route door alternerend voor te klimmen. Er wordt weer veel bijgeleerd en heel wat afgelachen ’s avonds op de camping. Na drie prachtige dagen, ontwaken we in de regen en rijden naar het noorden, tot we de zon weer tegenkomen. In de buurt van Dijon rijden we van de snelweg af en belanden in het sportklimgebied van Cormot. Een leuke ontdekking en we klimmen er nog tot zonsondergang.
Na een eveneens klassieke maaltijd in de nabijgelegen Buffalo grill, rijden we door de nacht nog naar de Vogezen. Zo blijven we de regen voor en kunnen we nog een laatste dag stevig doorklimmen op een totaal ander type gesteente. We overnachten in één van de vele boshutjes in de streek rond Dabo en klimmen dan de laatste restjes energie weg op de mooie zandsteenrots in Muhlberg. Een leuke dag en een ontdekking van deze leuke streek, die eigenlijk niet zo ver van huis ligt.
Er moest voor deze groep geen kaf van het koren gescheiden worden, maar na deze leuke stage kunnen we verder naar de zomermodule met een groep jongens die elkaar al heel wat beter kent.
Officieel was dit ook mijn laatste stage voor MC als hoofdcoach. Het jongerenproject wordt overgenomen door de KBF en ingekaderd in hun beleidslijn. Zo wordt er eindelijk op federatieniveau werk gemaakt van een jongerenopleiding alpinisme op hoog niveau in Vlaanderen. De zomerstage zal begeleid worden door Koen Hauchecorne, Helmuth Van Pottelbergh en Jonas Vandermaesen. Ik zal de komende maanden wat minder actief zijn voor MC, maar dat wil niet zeggen dat ik geen stages meer zal begeleiden. En ik zie het zeker zitten om met deze bende op expeditie te vertrekken naar verre oorden.
Blij iets te horen over de nieuwe MC4 groep.
ik wens die gemotiveerde groep jonge klimmers samen met de andere MCers alle succes toe!
en geniet van heel mooie beklimmingen en de vriendschappen.
Troes