Afgelopen weekend vond de selectieprocedure voor de nieuwe lichting van de Mount Coach opleiding plaats. Maar liefst vijftien kandidaten snoerden zich de met touwen beladen rugzakken aan, klaar voor een fysieke en mentale uitdaging. Allen met maar één doel voor ogen: bij de zes geselecteerden horen die dit jaar aan de zesde editie van de alpiene opleiding Mount Coach mogen beginnen.

Een stevige bende, zo ‘s morgens vroeg aan het kasteel van Bouillon. Naast de vijftien ietwat zenuwachtige kandidaten vatten ook Sanne zelf, An en een handvol vorige Mount Coachers de tocht van Bouillon naar Vresse aan. Enkele deelnemers hadden zelfs hun vriendin zover gekregen om deze tocht geheel vrijwillig mee te wandelen. Na een koffietje werd het startsein gegeven en de troep schoot met een stevige pas uit de startblokken. Al snel werd duidelijk dat niet iedereen op hetzelfde fysieke niveau zat: reeds aan de abdij van Clairefontaine lag de groep over een afstand van haast een kilometer verspreid. Maar niemand gaf de moed op; deze wandeling is slechts een onderdeel van het strenge selectieweekend.

De gekende tocht leidde langs enkele prachtige uitzichten die ietwat gehaast en vluchtig opgenomen worden. Hier en daar zorgde de bewegwijzering echter voor de nodige verwarring. Een Mount Coach selectieweekend zou geen Mount Coach selectieweekend zijn als niemand verkeerd liep, en dat was dus ook in deze editie het geval. De ervaren Mount Coachers niet meegerekend, klokten de eerste kandidaten in Vresse af met de prachtige tijd van 5u22. Mondjesmaat sijpelden ook de anderen binnen, tot na een pittige zeven uur ook de laatsten het einddoel bereikten. De ene al vermoeider dan de andere, maar allen wankelend en mankend, trokken we – gelukkig met de auto ditmaal – richting Chavee voor de volgende etappes.

We waanden ons even op de schoolbanken toen we in de Chaveehut verspreid moesten gaan zitten en een theoretisch examen voor onze neus kregen. Met vragen gaande van “wie beklom als eerste de Eiger noordwand” tot “hoeveel kN moet materiaal minimaal aankunnen om als veilig te worden beschouwd in de bergsport” tonen de kandidaten welke basiskennis reeds aanwezig is, en aan welke tijdens de opleiding nog gesleuteld moet worden.

Maar na het eten en de afwas kwam het grote, meest gevreesde onderdeel van het selectieweekend: het motivatiegesprek. Door het grote aantal deelnemers konden Sanne, Koen en gelegenheidsexaminator Hanne niet voor een persoonlijk gesprek gaan, maar werden drie groepen van vijf mensen uitgenodigd om voor het panel hun motivatie en ethiek te komen verwoorden. Het vuur werd aan de schenen gelegd, morele kwesties werden opgegooid en ook iedere deelnemer kreeg een persoonlijke – soms harde – vraag om te zien hoe hierop werd gereageerd. Nadien werd met een Malt Coach de gecreëerde stress weggespoeld en kropen we vroeg onder de wol, klaar voor een koude nacht die zou gevolgd worden door de laatste test: voorklimmen in Marche Les Dames.

In MLD werden de kandidaten in twee groepen verdeeld, gerangschikt volgens de score op de Nadritest. Zij met de hoogste scores – “de 8a-klimmers” 😉 – trokken naar een geheim klimplekje om hun kunnen op 6C’s en ander speelterrein te bewijzen. De lagere scores leefden zich uit op de gekendere massieven om daar de 5C-vereiste te bewijzen.

Kort na de middag was het zover: het uur van de waarheid. Nadat Koen en Sanne nog even benadrukten dat eenieder over de juiste motivatie en bagage beschikt en ze aldus hopen dat ieder van ons zich in het alpinisme blijft interesseren, moest toch de keuze gemaakt worden.

De zes gelukkigen die aan deze zesde editie van Mount Coach mogen beginnen, zijn de lelijkerds die je hieronder ziet.

Met een extra dank in het bijzonder aan Sanne, Koen en Hanne voor hun begeleiding in deze selectie, maar ook een fenomenale proficiat aan alle deelnemers én extra vrijwillige wandelaars die van dit weekend een topweekend maakten.

De Mount Coach opleiding wordt mogelijk gemaakt dankzij de steun van