• Home
  • Over MC
  • Sponsors
  • What if we forget?

MOUNT COACH

~ alpine climbing project

MOUNT COACH

Auteur Archief: Roel Goris

Primera semana en la Cordillera Blanca

10 maandag jul 2017

Posted by Roel Goris in Mount Coach, Mount Coach 6

≈ 4 reacties

Tags

Alpinisme, Andreas Speelmans, Cordillera Blanca, Huaraz, Ishinca, Jozua Schiltz, Maarten Vanneste, Matty Roumans, Mount Coach, Peru, Petzl, Roel Goris, Tocllaraju, Urus

De tot voor kort “jongste telgjes” van MC6 zijn aan hun eerste zelfstandige expeditie in het Peruviaanse Cordillera Blanca begonnen! Met negen dagen in de Ishincavallei is de acclimatisatietocht succesvol afgerond. Urus Este, Ishinca en Tocllaraju werden overwonnen – zij het niet steeds door iedereen – en de jongvolwassenen maken zich klaar voor een nieuwe vallei.

Op een windstil stuk achter de piek van de eerste gezamenlijke 5000’er: Ishinca. Achter ons de stevige 6000’er Ranrapalca.

Lees verder →

Advertentie

Op zoek naar de kers in de broek

21 vrijdag apr 2017

Posted by Roel Goris in Mount Coach 6

≈ 1 reactie

Tags

alpen, Alpinisme, alps, An Laenen, Andreas Speelmans, andreasspeelmans, anlaenen, combeynot, Matty Roumans, mattyroumans, mc6, Mount Coach, névache, Roel Goris, roelgoris, skitouring, toerski

De eerste week van april trokken An, Andreas, Matty en Roel in de richting van Névache. Dit Franse alpendorpje aan de grens met Italië zou de uitvalsbasis worden voor de zoektocht naar de mooiste, steilste, meest angstaanjagende maar ook meest adembenemende couloir om af te skiën. De kers op de taart die bij de start voor wat “kaka in de broek” zou zorgen, werd mooi samengetrokken tot een zoektocht naar “de kers in de broek”. Het resultaat? De “Banana couloir” aan de NNO-zijde van de Pic Est de Combeynot.

Dapper bijt Andreas de spits af van de Banana Couloir.

(Tekst en foto’s: Roel Goris)

Lees verder →

“Optimisme is alles” in het Zwitsers hooggebergte

10 vrijdag mrt 2017

Posted by Roel Goris in Mount Coach, Mount Coach 6

≈ Een reactie plaatsen

Tags

alpine, Alpinisme, alpinist, An Laenen, Andreas Speelmans, andreasspeelmans, anlaenen, climbing, firn, gletsjer, hollandia, hollandiahut, hollandiahutte, iloveclimbing, Jozua Schiltz, jozuaschiltz, klimmen, konkordia, konkordiaplatz, lotschenlucke, Maarten Vanneste, maartenvanneste, Matty Roumans, mattyroumans, mc6, Mount Coach, Roel Goris, roelgoris, Sanne Bosteels, sannebosteels, whiteout, winteralpinisme

De laatste stage van Mount Coach 6. Goulottekes klimmen rond de gletsjers van het Zwitserse Konkordiaplateau. Met toerski’s en pulka’s tot aan het massief om de nieuwe ijsbijlen en het alpiene schoeisel aan een ultieme test te onderwerpen en vooral: te genieten van adembenemende zichten van bovenop de wolkenkrabbers van steen en ijs. Een plan dat niet stuk kan! Tenzij we heel de week in een sneeuwstorm ondergedompeld worden en onze reis een oefening op arctische condities wordt. 

Met beperkte zichtbaarheid aanschouwt Maarten het pad dat hij net gespoord heeft.

(tekst & foto’s: Roel Goris)

Lees verder →

Tussen de nevel en de sterren

10 maandag okt 2016

Posted by Roel Goris in Mount Coach

≈ 1 reactie

Tags

An Laenen, Andreas Speelmans, andreasspeelmans, Dolomieten, dolomiti, drei zinnen, Jozua Schiltz, jozuaschiltz, lavaredo, Maarten Vanneste, maartenvanneste, Matty Roumans, mattyroumans, mountcoach, mountcoach6, Roel Goris, roelgoris, Sanne Bosteels, tofana di rozes, Trad climbing, tre cime, William Frimout, williamfrimout

Trad afzekeren in multipitch, dat probeerden we een half jaar geleden al eens in het wonderschone Valle dell’ Orco. Een stevige klimstage waarbij lange rotswanden overwonnen moesten worden,dat hadden we met zicht op de Côte d’Azur bij Calanques de Cassis al eens uitgeprobeerd. Simultaan klimmen, en “af en toe eens eerst op een rotsblok kloppen om de stevigheid te testen”, deze ideeën kwamen bij onze eerdere alpiene stage vanuit Courmayeur al eens op. Maar de combinatie van dat alles? Dat werd het doel van deze Dolomietenstage.

Lees verder →

De Italiaanse beklimming van de Europese reus

31 zondag jul 2016

Posted by Roel Goris in Mount Coach

≈ 1 reactie

Tags

alpen, alpineclimbing, Alpinisme, An Laenen, Andreas Speelmans, innominata, Jozua Schiltz, Kuffner, Maarten Vanneste, mathias knaus, Matty Roumans, mc6, montblanc, montebianco, mountcoach6, Roel Goris, Sanne Bosteels, William Frimout, zomerstage

Mont Blanc, of Monte Bianco zoals wij de naam op de bordjes zagen staan. De witte reus die pal op de grens ligt tussen Frankrijk en Italië. Het toppunt van de Alpen die met haar 4810 meter de hoogste berg is van centraal-Europa. De intrigerende gigant die het toelaat om langs de beide landen via enkele uitdagende sneeuwroutes de top te betreden. Het monster dat langs de Italiaanse kant een misschien nog uitdagendere graatbeklimming mogelijk maakt. Mount Coach 6 zag vier opeenvolgende dagen met goede weercondities als de ideale opportuniteit, en maakte een gooi naar die Italiaanse klim over de befaamde Innominata Ridge.

DSC02017.JPG

Genieten van het alpiene uitzicht. (foto: Roel)

Lees verder →

Ups, downs en tuimelingen over de Zwitsers-Oostenrijkse grens

16 zaterdag apr 2016

Posted by Roel Goris in Mount Coach

≈ 5 reacties

Tags

Julbo, KBF, mc6, Mount Coach 6, mountcoach6, mountcoachacademy, Petzl, RAB

Spierpijn. Blaren. Vrijwillig om acht uur ‘s avonds naar bed. Uitgeteld. Kapot. Maar met een hemelse glimlach terugdenkend aan dat prachtige uitzicht, bovenop de Piz Davo Lais. Aan dat fenomenale gevoel van met je ski’s een lijn – of Morsecode voor de minder goede skiërs – te trekken in een onaangeroerd, maagdelijk sneeuwtapijt. Aan de machtige overwinning van een piek die andere groepen vanwege de mist links lieten liggen. Om met een gelukzalig gevoel in slaap te vallen, vier woorden in gedachten houdend: “Dit Is Mount Coach”.

DSC00825(1)

Lees verder →

Watervalklimmen in Tirol – Nür wann es eis- und eiskalt ist

25 donderdag feb 2016

Posted by Roel Goris in Mount Coach

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Alpinisme, Andreas Speelmans, Jozua Schiltz, KBF, Lowe Alpine, Maarten Vanneste, Matty Roumans, Mount Coach, Mount Coach 6, Mount Coach Academy, Mount Expo, Petzl, RAB, Roel Goris, Sanne Bosteels, William Frimout

DSC00597

Omdat een beetje sneeuw niet koud genoeg is voor een echte alpinist, jaagde Mount Coach Academy haar jonge snaken in februari naar het Oostenrijkse Tirol. Niet om er te leren jodelen, schnaps te drinken en alpenhoorns te laten schallen – of dat was toch niet de voornaamste reden – maar vooral om er de bevroren watervallen op te zoeken, te bestuderen en te overmeesteren. 

Lees verder →

Een weekendje aan zee, the Mount Coach way

26 dinsdag mei 2015

Posted by Roel Goris in Mount Coach

≈ 2 reacties

Tijdens het hemelvaartweekend trok een garde mount coachers richting de Côte d’Azur. “Oh heerlijk, enkele dagen bakken en braden op het strand”, zou de gemiddelde Vlaming denken. Wij weten echter al langer dan vandaag dat een klimmer van die norm afwijkt. Bakken en braden stond wel degelijk op het menu, maar het strand werd omgeruild voor de kalksteenrotsen van Les Calanques.

Les Calanques - foto Roel

Les Calanques – foto Roel

We drove all night, zou Céline Dion trots zingen, om bij het eerste ochtendgloren de witte en rode rotsen van Les Calanques te zien verschijnen aan een azuurblauwe horizon. Voor de telgen van Mount Coach 6 was deze stage de eerste echte rotsklimstage in de opleiding. Dat bracht dan ook het nodige enthousiasme met zich mee, wat ervoor zorgde dat William de laatste vier uur het stuur niet meer losliet en in één lijn tot in Cassis reed. Om daar slechts een half uurtje te kunnen dutten alvorens er naar de rotsen vertrokken werd. Voor mij persoonlijk was een approche tot vorig weekend nooit meer dan “uitstappen, het spoor oversteken en aan de rotsen toekomen”. Er werd dus toch stevig wat gehijgd toen we anderhalf uur stappen en een mooi pak hoogtemeters later aan ons rappelpunt aankwamen. Onder het toeziend oog van begeleiders Arne en Koen, alsook MC5-ers Friedemann, Denis en Jeroen, bonden we trots onze nieuwe Petzl-spulletjes om. Het mag gezegd dat we danig in de watten gelegd werden: onze sponsor is stevig begaan met onze veiligheid en gaf ons zelfs de allernieuwste Aquilagordel en rappelhandschoenen mee, wat onze oogjes fel deed fonkelen wanneer we deze eerste afdaling aan echte Mount Coachsnelheid konden doen.

Een approche kan heel wat meer zijn dan

Een approche kan heel wat meer zijn dan “het spoor oversteken” – foto Roel

De eerste klim omhoog werd een heerlijke weekendopener. In cordées van twee of drie beklommen we de Tête de la Mounine, een mooie wand die ons in zes touwlengtes toonde welke rotsen het weekend voor ons in petto ging hebben. Jozua toonde Koen en mij de weg in le Fadal en scoorde hiermee zijn eerste volledige “à vue” van het weekend. Maarten, Matty en Jeroen gooiden zich in la Terre des Anchettes, maar na twee touwlengtes creëerden ze een variatie met le Fadal en volgden die tot de top .

Stagebegeleider Koen Dooms in actie tijdens onze eerste klimdag (foto Roel)

Stagebegeleider Koen Dooms in actie tijdens onze eerste klimdag – foto Roel

Toen we boven aankwamen en elkaar de nodige high five gaven, vulde het dal zich langzaam met een dicht wolkenpak. Een surrealistisch tintje dat ons even in de waan bracht een hoge bergtop beklommen te hebben. We beloonden ons labeur met een duik in het azuurblauwe water en bestudeerden ’s avonds de topo voor het klimwerk van de dag erna.

De optrekkende mist gaf de beklimming een surrealistisch tintje - foto Roel

De optrekkende mist gaf de beklimming een surrealistisch tintje – foto Roel

Op dag twee trokken we richting Sugiton en Concave. De stevige rukwinden die ’s nachts waren komen opdraven, lieten zich ook hier stevig horen. Met een truitje extra en Sannes gekende GAG (gore-tex aan gordel) waren we voorbereid op elk weer. Maar klimmen zouden we! Arne en ik trokken afwisselend onze plan in Gutenberg (Sugiton) om daarna de doorsteek te maken naar de Cheminee Buisson op La Candelle. Van hieruit zagen we in de bombastische en impressionante Concave een rode stip zich langzaam maar zeker omhoogwerken. Het bleek William in zijn rode jas te zijn, die zich er met Andreas en Denis door de beenharde Au Delà de la Verticale worstelde. Intussen genoten Jozua en Koen van wat soms wel de mooiste route van de Calanques wordt genoemd : Armata Calanca, een 11 touwlengtes durend avontuur doorheen de meest perfecte rots in een zeer homogeen niveau. Friedemann en Matty kropen in Sound Patrol. Met een 6b als eerste lengte, waren ze beiden meteen meer dan opgewarmd. Zes touwlengtes later volgden ze een kruffelpad om zo na een klein half uurtje de verbinding met La Centrale te maken voor nog eens zes prachtige touwlengtes.

Aan het einde van La Cheminee - foto Roel

Aan het einde van La Cheminee – foto Roel

Op de derde dag brachten onze stapschoenen ons tot aan het massief van Devenson. De koude wind die ons de dag voordien teisterde, was volledig overgewaaid om plaats te maken voor een snikhete portie zonnestralen. We daalden in rappel af tot enkele meters boven het water en begonnen aan onze beklimmingen. Afspraak om 17u aan het strandje wat verderop, dus hoe sneller je boven bent, hoe meer je kan zwemmen. “Snelheid is veiligheid”, werd zo heel even “snelheid is zwemtijd”. Ik bond mij de twee touwen aan en trok met Maarten en Koen in mijn kielzog door de route “Avec toi, c’est extra”. Een mooie uitdaging voor mijn niveau, met een maximum van 6B+. Toen ik in deze route tot tweemaal uit een pas glibber, viel bij Koen het duidelijke verdict. “Je mag drie keer proberen, maar daarna is het setje-trek. We moeten wat voortmaken!” Weigerend deze term in mijn woordenboek toe te voegen, creëerde dit de nodige motivatie om in derde take de pas te doorkruisen en de rest van de route in een keer te doen. Om klokslag 17u bereikten we de top, waardoor een zwempartijtje niet meer van toedoen was. Een sms naar de kompanen leerde ons echter dat Arne en Matty, die zich aan “Pour le Mémoire de nos Enfants” waagden in Devenson, nog zes van de twaalf touwlengtes voor de boeg hadden. De rest van de crew trok aldus reeds richting camping om daar de nodige voorbereidingen en maaltijden te voorzien. Een zeer schamel noodrantsoentje – onze laatste deciliter water en een lion – werd in de wandeling naar de parking achtergelaten voor de twee achterblijvers. Groot was hun dorst namelijk toen ze tegen 20u eindelijk de top bereikten, maar nog groter was hun opluchting toen we hen wat later met twee grote flessen water en sportdrink tegemoet wandelden.

Dorst! - foto Roel

Dorst! – foto Roel

Het prachtige massief van Devenson - foto Roel

Het prachtige massief van Devenson – foto Roel

De laatste dag was een ietwat vreemde afronding. Jas de la Penna, het eerste klimgebied van de Falaises Soubeyrannes in La Ciotat heeft niet de langste of mooiste noch zwaarste routes, maar toont een totaal ander type rots. Vandaag niet “knallen” dus, maar op een andere manier klimmen en zekeren. Zandbakken die je moet doorkruisen, voetgreepjes die losbrokkelen of zelfs heelder handgrepen die loskwamen om Matty zo onderuit te kegelen, ze passeerden allemaal de revue. Ook de woorden “Roel, in deze laatste lengte liefst niet vallen, want hier is geen relais en ik ga moeten zekeren op een oude slaghaak” hoor je op zo’n moment niet supergraag. Gelukkig haalde William zijn inventieve zelve boven en maakte hij er met setjes en slings alsnog een relais van. “Maar toch liefst niet vallen.” *slik* Een tweetal uurtjes later stonden we allen veilig en wel boven te zweten en kon er nog deze leuke teamfoto af.

Mount Coach 6, vanaf heden herkenbaar aan hun wit-oranje Petzl Meteor - foto Koen

Mount Coach 6, vanaf heden herkenbaar aan hun wit-oranje Petzl Meteor – foto Koen

Andreas probeert een meeuw te vangen op weg naar Jas de la Penna - foto Roel

Andreas probeert een meeuw te vangen op weg naar Jas de la Penna – foto Roel

Een korte maar leerrijke afsluiter, die nog kon worden beloond met een snelle duik in het water, een ijsje en een lange, lange rit naar huis. Selfies en pintjes in de file? Omdat het kan!

Heel de bende - foto Jozua

Een bende wilde Mount Coachers in hun natuurlijke habitat – foto Jozua

De geklommen routes:

Dag 1: Marseilleveyre – Tête de la Mounine Jozua (voor) + Roel (na) + Koen (na) – Le Fadal Maarten (voor) + Matty (na) + Jeroen (na) – la Terre des Anchettes William (voor) + Arne (na) + Andreas (na) – Dedale

Dag 2: Sugiton & La Candelle & Concave Arne + Roel (afwisselend) – La Civa en Gutemberg (Sugiton – la Candelle) Matty + Friedemann (afwisselend) – Sound Patrol en La centrale Koen + Jozua (afwisselend) – Armata Calance William (voor) + Andreas (na) + Denis (na) – Au Dela de la Verticale Maarten + Jeroen (afwisselend) – Arrête de Marseille

Dag 3: Eissadon & Devenson Roel (voor) + Maarten (na) + Koen (na) – Avec toi c’est extra Matty + Arne (afwisselend) – Pour le Mémoire de nos Enfants Friedemann + Jozua (afwisselend) – Le Festin de Satan  

Dag 4: Jas de la Penna William + Roel (afwisselend) – L’arrête des Croutes Andreas + Matty (afwisselend) – Tord Boyau Maarten + Jozua (afwisselend) – Singeries Fines Arne + Koen (afwisselend) – Raide Haute Cassis Pépères

Van vlinderknoop tot vlinderslag

30 donderdag apr 2015

Posted by Roel Goris in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Afgelopen weekend trok de nieuwe lichting naar Marche-Les-Dames en Yvoir. Op het menu? Een stevige portie touwtechnieken en een eerste ervaring met trad climbing. Onverwachte extra? Een lekkere barbecue en een spectaculaire test op stevigheid van Williams klimhelm.

IMG_20150425_161234 IMG_20150425_161241

Zaterdag en zondag stond onze tweede uitstap als Mount Coach 6 gepland. Het weekendje touwtechnieken in Marche-Les-Dames en Yvoir diende ervoor om onze touw-, standplaats- en zekertechnieken bij te schaven ter voorbereiding van de rotsklimstage in Presles waar we ons over enkele weken mogen uitleven.

IMG_20150426_115523 IMG_20150426_115530

De eerste dag was leren en oefenen geblazen. Alle basistechnieken van het rotsklimmen werden opgefrist en ook enkele nieuwe knopen en technieken werden aangeleerd. Zo bijvoorbeeld de vlinderknoop, die een lus vormt die in elke richting kan worden belast zonder aan kracht te verliezen. De meest memorabele technieken waren de SPS en de daarbij aansluitende SSPS. De SPS of StandPlaatsSling is het toepassen van een paalsteek op een dunne dynemasling, die je toestaat om in slechts enkele seconden veilig in te pikken in een vast relais. Ja hoor, je leest het goed: enkele seconden. “Snelheid is veiligheid”, zo heeft Sanne ons meermaals benadrukt, want door snel en correct te handelen bereik je sneller je doel. Iets dat best van pas komt wanneer je in de verte een onweer hoort rommelen, bijvoorbeeld. De SSPS is daar een lichte variatie van en komt van “Steve’s StandPlaatsSling”. Steve, Sannes collega, klimpartner en medetouwtechniekendocent, leerde ons hoe je met deze kleine variatie je SPS kan gebruiken om van relais naar relais te rappellen. Enkele mooie multipitchroutes en de daarbijhorende afdalingen later, hadden we dit alles mooi onder de knie.

IMG_20150425_205512

De avond werd afgesloten met een vreetfestijn. Ikzelve had een barbecuetje meegenomen, maar moest al snel het onderspit delven aan de gigantische grill die we van de wirts uit de Chaveehut mochten lenen. Toegegeven; zonder hun vriendelijke uitleenactie hadden we nu, enkele dagen later, misschien nog steeds zitten wachten tot het laatste stukje vlees gaar van mijn kleine barbecue kwam. We grilden de heerlijke, Neanderthalerjaloersmakende hompen goudbruin zodat we klaar waren voor de gekende Mount Coach avondactiviteit: theorieles. De les “tactiek bij alpiene beklimmingen” vatte de technieken van overdag mooi samen en benadrukte de etiquette die je als klimmer op een wand of big wall dient te hanteren. Zelfs als je “trage Fransmannen” wil passeren, zoals al lachend werd gesteld.

IMG_20150426_123256 IMG_20150426_153326

De dag erop was een stapje dichter bij het traditionele klimmen. Op de dalmuur van Yvoir leerden wij nuts en friends steken. Niet langer vertrouwden we op de veilige boorhaken die het massief ons boden, maar dienden we zelf de juiste technieken, scheurtjes en barsten te vinden om onze eigen veiligheid aan toe te vertrouwen. Het juiste materiaal voor de juiste barst, en zelfs dan is een afwisseling tussen nuts en friends aangeraden. Dat bleek vooral toen William ongepland de stevigheid van een nut nr. 5 uitteste en deze uit de rotsen scheurde.

IMG_20150426_123400 IMG_20150426_123425

“Onze 8a-klimmer”, zoals William soms al lachend wordt genoemd, had meteen een stevig niveau uitgekozen voor zijn eerste nut- en friendervaring. Tot het eerste relais ging alles uitstekend, maar in de tweede touwlengte kwam hij toch enkele cruxpassen tegen. Een voor een tackelde hij deze moeilijke stappen, maar een tweetal meter boven zijn vierde zekering loste zijn voet toch grip. Hij schoof naar beneden, vertrouwende op die nut die hem wel zou tegenhouden. Tot hij met een stevige ruk voelde hoe deze uit de rotsen werd gesleurd, en hij nog een drietal meter lager pas aan de voorlaatste zekering – een stevig formaat camalot – zou komen. Wild armenzwaaiend en achteruitlopend om zijn evenwicht te bewaren, struikelde hij over dit plotse teveel aan touw en smakte hij met een stevige kracht zijn achterhoofd tegen de rotswand. Op hoogte van het relais, waar Matty en Sanne dit met respectievelijk angstige en benieuwde ogen gadesloegen, kwam hij ondersteboven tot stilstand. Een gebarsten helm en een geschaafde arm bleken het verdict. De droge opmerking van Sanne “dat in een zulke barst de camalot haar kunnen heeft bewezen” spoorde William meteen aan om zich meteen terug in de route te zwieren. Schrik en pijn? Daar is geen tijd voor bij rotsklimmen, zo blijkt.

IMG_20150426_181534 IMG_20150426_181700

We rondden de leerrijke dag af met een lokaal frietje en trokken terug richting Antwerpen, Maasmechelen en Gent, onze bakermatten. Om ’s nachts te dromen van de fenomenale muren in Presles die we beklimmen zullen, af en toe afgewisseld met een vlinderslag zwemmende William die aan de rotsen naar beneden duikt.

Chamonix – het vervolg

27 maandag apr 2015

Posted by Roel Goris in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Een tijdje geleden lieten we jullie al weten dat Mount Coach 6 op haar eerste stage was. De eerste dagen van dat freeriden gingen goed, maar hoe bracht de jonge garde er het de volgende dagen vanaf? Onze kompaan William kruipt in zijn pen en brengt verslag uit!

Van sneeuw tot rots in Chamonix

IMG_5667

Het is vier uur ’s nachts wanneer de wekker afloopt. Moeilijk maar net iets sneller dan normaal schiet iedereen zijn kleren aan en is het tijd om richting Chamonix te cruisen voor onze eerste echte MC stage. Na een lange rit, opgevrolijkt met de nodige après-ski muziek, komen we aan bij Refuge de la Montagne. Daar staat onze coach Sanne ons met een grote glimlach op te wachten, alsof hij niet kan wachten om aan de eerste theoretische les te beginnen. Onze eerste echte stage is begonnen.

IMG_5707IMG_5699

De eerste dagen stonden hoofdzakelijk in  het teken van nieuwe dingen bijleren. De drie niet-skiërs kregen van Bart Overlaet voor het eerst latten onder de voeten om de skitechniek aan te leren, de andere drie werden dan weer door Sanne gedrild in het bijschaven van die techniek. Aangezien er de voorgaande dagen een flinke portie sneeuw was neergedaald op en tussen de toppen van Chamonix, konden we nog heerlijk genieten van een verse laag poeder. Dit ging uiteraard gepaard met de nodige porties sneeuw eten en leidde zelf tot een simultane crash van Sanne en mijzelf, best lachwekkend! Moe maar voldaan keerden we elke avond terug huiswaarts waar we ons konden verwachten aan een flinke portie theorie. Zowel Bart als Sanne brachten ons in deze theorielessen verschillende nieuwigheden bij, gaande van lawinekunde tot alle “must knows” van EHBO.

IMG_5673

Vanaf dag vier begon het echte werk. Maarten, Matty en Roel hadden ondertussen het skiën aardig onder de knie en het werd hoogtijd dat we Chamonix eens echt gingen verkennen. Hiervoor trokken we naar de Aiguille du Midi om van daaruit de befaamde Valleé Blanche af te skiën. De condities waren super dus het beloofde een mooie afdaling te worden! Onderweg hielden we nog even halt op een gletsjerrug om iedereen terug van voldoende energie te voorzien en maakten we ineens dankbaar gebruik om onze oriëntatie terug wat bij te schaven met kaart en kompas. Na de middag skieden we in cordée verder naar beneden alwaar we de trein naar Chamonix namen. Hier aangekomen beloonden we ons met een terrasje in de zon waar plots het onderwerp “boulderen in Chamonix” ter sprake kwam. Er bleek niet ver van onze refuge een massieve granietblok te liggen die enkele uitdagende boulderpassen voor ons in petto had. Aangezien An en Sanne die avond heerlijk aan het koken waren voor ons, hadden we even een momentje vrij om die te gaan proberen. Een fijne afwisseling tussendoor!

IMG_5863IMG_5888

De laatste dagen vulden we met veel skiën, maar vooral met veel genieten! Het weer was zo omgeslagen tegenover de voorgaande dagen dat zelfs een t-shirt onder de gore-tex overbodig werd. De sneeuw kreeg het ook zwaar te verduren en werd hoe langer hoe meer een grote slushpuppie. Maarten en ik hadden onze portie papsneeuw wel gehad en waagden ons de laatste dag nog op een aantal sportklimroutes. Een approche door de sneeuw maakten dit voor ons net dat tikkeltje avontuurlijker.

Dat we tijdens deze reis nieuwe dingen leerden, spreekt voor zich. Maar wat ons vooral opvalt, is dat wij er als een echt team zijn uitgekomen. Van zes onbekenden tot één MC6? Dank je wel, Chamonix!

Team MC6 correct

boven: Jozua, Andreas, William –  onder: Maarten, Matty, Roel

Foto’s door Roel Goris

← Oudere berichten

Mount Coach Events:

Mount Coach Sponsors







25













25

Mount Coach

Onze sponsors

Maak een gratis website of blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • MOUNT COACH
    • Doe mee met 119 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • MOUNT COACH
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....