Op Malta, daar valt toch niks te klimmen! Dat was de stelling waar ik rotsvast van overtuigd was. Niks blijkt echter minder waar. Malta is een rotsklimparadijs, zo bleek wanneer ik de driehonderd pagina tellende topo als ontbijt voorgeschoteld kreeg. Er wordt zowel aan sportklimmen, deep water soloing als aan bouldering gedaan. Het enige jammere is dat er weinig of geen lange multi-pitchen zijn, maar dat maakt het ‘cleane’ karakter van het sportklimmen dan weer goed. ‘Clean’? Inderdaad! In Malta wordt er ethisch verantwoord omgegaan met bolting. De meeste sportklimroutes zijn zelf af te zekeren. Hierdoor wordt er op Malta ook gebruik gemaakt van de, voor mij, nog steeds onduidelijke Britse manier van quoteren.
Volgende week vertrek ik voor een weekje klimmen naar Malta. Ik ben benieuwd!
Op zondag 29 maart 2009 organiseert de Commissie Expedities en Alpiene Topsport [CEAT] voor de vijfde achtereenvolgende maal haar jaarlijkse voorjaarsmeeting in Evenementencentrum AYERS ROCK Zoetermeer.
Voor wie
Herken je je in een van de volgende beschrijvingen, dan mag je deze dag beslist niet missen:
ex-deelnemer aan ons Alpien+ – project
actieve expeditieklimmer en/of TD – ED alpiene klimmer
actieve alpiene en/of sportklimmer met ambities om in de nabije toekomst zwaardere alpiene tochten (vanaf niveau TD) te maken
Doel meeting
De CEAT organiseert deze meeting met als doel:
het leggen en/of verstevigen van contacten tussen klimmers, die kunnen leiden tot toekomstige klimplannen op hoog niveau
het uitwisselen van kennis en ervaring tussen zowel ervaren klimmers als nieuw alpien klimtalent
Het voorlopige programma kan je bekijken op de website van de NKBV.
Naast enkele interessante dia-voorstellingen waaronder die van de Nederlandse K2 expeditie, volgt ook de première van de dia-voorstelling van de afgelopen Mount Coach expeditie, Khan Tengri.
Nadat Koen en Sam ons elke dag overspoelde met foto’s en verslagen om van te kwijlen is het deze keer onze beurt. Woensdag vertrokken we richting Silvretta in Oostenrijk. Ook hier had het de afgelopen dagen goed bijgesneeuwd waardoor we al uitkeken naar de lekkere maagdelijke afdalingen. En … die kregen we bij overvloed!
De eerste dag van onze trip gingen we een halve dag lijntjes trekken in het familiegebied van Ischgl. Gelukkig waren die lijnen er ook want in het hautain skigebied Ischgl betaal je eigenlijk veel te veel voor een skipas. Diezelfde namiddag wisselden we onze brede K2’s in voor onze tourski’s en gingen omhoog tot in de heidelberghütte. Van de omgeving was tijdens die trip omhoog echter niet veel te zien aangezien het terug sneeuwde. Toch was dit voor ons genieten… eindelijk terug in de sneeuw en de bergen!
De tweede dag zat in de voormiddag alles potdicht. Dan maar eerst wat theorie lawinekunde van de coach himself. Tegen de namiddag was het enthousiasme en de zin om buiten te gaan echter niet meer te houden en zijn we nog een kleine tour gaan maken richting Lareinfernerscharte. Door de wolken brak enkele malen de blauwe lucht door en dat maakte natuurlijk alles goed. Bovengekomen bij de scharte was er wederom nul zicht. Voor onze coach die als eerste skiede werd dit dan ook geen leuke afdaling. Elke put waar hij in kon skiën heeft hij genomen wat tot schaterlachen leidde bij de rest van de groep.
De derde dag was het weer eindelijk beter. Het was nog steeds geen grand beau, maar het zicht was uitstekend. In de voormiddag trokken we richting Piz Mottana. Hier konden we één super mooie poederhelling meepikken. De rest van de afdaling viel echter tegen doordat er veel getraverseerd moest worden. Na een warme chocomelk in de hut trokken we dan ook terug de ski’s onder onze voeten. Deze keer vertrokken we naar de Heidelbergerspitze. Deze tocht was voor ons die dag echt de kers op de taart. Alle hellingen waren nog maagdelijk en bezaaid met poedersneeuw van de beste kwaliteit. Dit was genieten!
Aan alle mooie liedjes komt een eind. Zo was onze laatste dag in het mooie Silvretta aangebroken. Maar … gelukkig werd het eindelijk grand beau. Hierdoor konden we voor we naar huis reden de magnifieke schoonheid van de Silvretta nog een keer in vol ornaat bewonderen. We deden nog twee toppen, waarvan ik de naam al vergeten ben, en pikten zo twee mooie lange maagdelijke poeierhellingen mee. Wat leidde tot het geroep van menig ‘yoehoe’. Dit was een mooie afsluiter.
Wat doe jij ’s morgens het eerste als je uit je bed stapt? Misschien brengt dit filmpje je op betere ideeën. Je hebt niet veel plaats nodig en als training is het wel leuk!
≈ Reacties uitgeschakeld voor Nieuwe ijsroute op de noordwand van kwangde shar
Kwangde Shar
Ines Papert en Cory Richards hebben een nieuwe 1200 meter lange ijslijn geopend op de Kwangde Shar Noordwand. De ijslijn heeft de naam gekregen ‘Cobra Norte’ en staat gequoteerd als TD,WI5, M8. Het Amerikaans/Duitse duo klom de lijn in zes dagen gerekend vanaf het base camp. Deze lijn is de zevende route op de noordwand van de 6093 meter hoge berg. Deze wand ook wel Hungo genaamd staat bekend om zijn fantastische maar harde ijslijnen.
MOUNT COACH 