Deze relatief nieuwe mixte route op de Point Lachenal beloofde ons weer wat meer ervaring bij te brengen.  Zo stonden we dus voor de vierde maal deze week op de Vallée Blanche, en vonden we zowaar snel de start van onze route. Enkel de beschrijving van de tweede lengte zaaide nog wat twijfel. De ‘Ice chocked chimney’ bleek vooral veel chimney, maar geen ijs. We besloten toch te starten en te zien hoever we zouden geraken.

Koen dacht tijdens de eerste lengte toch enkele malen of terugkeren niet de beste optie zou zijn. Het chimney klimmen met crampons bleek harde kost, getuige de stank van hopeloos krassend metaal op graniet. Maar de toegedichte capaciteiten bleken net voldoende, en nu kon ook Yannick zichzelf bewijzen in zijn lengte. Deze was even iets makkelijker, maar werd halverwege versperd door een diepe offwidth barst met sneeuw, waarin hij al zijn speleo-ervaring moest bovenhalen. Jammer genoeg keken we van hieruit recht op de cruxlengte van de route: een diepe smalle barst met gepolierd graniet aan de zijkanten. De 2cm ijs die aanwezig was in de barst bleek essentieel te zijn om dit obstakel te overwinnen.  Ook de drytoolervaring die Koen had opgedaan in Cogne bleek andermaal van pas te komen. Na nog enkele harde lengtes waar al de technieken die we ooit gebruikt hadden van pas kwamen topte we uit op een knap graatje in de zon.

De perfecte beloning na een perfecte route, een echte aanrader!