Om onze gekraakte moraal na onze mislukte poging op Aresonraju weer op te krikken moesten we even weg van de hoge bergen waar toch teveel sneeuw op lag. Sportklimmen bleek het alternatief dat direct naar voor geschoven werd. We zijn alle drie niet zo een fanatieke beoefenaars van deze tak van de klimsport, en hadden meer een driedaagse “chillklim”uitstap in onze gedachten.

In onze lodge weerklonken al enkele weken uiterst positieve berichten over de pracht van een klimgebied op anderhalf uur van Huaraz, nml: Hatun Machay. Met een overload aan eten om weer op krachten te komen stapten we in een busje samen met nog wat ander klimvolk van divers pluimage. Het was al donker toen we op 4200m hoogte uitstapte, onze tent opzette en moe gingen slapen zonder nog maar een glimp van enige rots te hebben opgevangen…

WOW! Zoiets moet er uit men mond ontsnapt zijn toen ik de ochtend nadien de tent opentrok. Een prachtig heuvelachtig, droog landschap zover ik kon kijken met beneden in de vallei de meest eigenaardige rotsformaties die ik ooit gezien had. Het leek wel op een soort van versteend bos met pieken over de dertig meter en in het midden een veld met boulders waar menig bos in Fontainebleau nog  jaloers op kan worden. Na even op te warmen in de zon met ontbijt besloten we niet langer te wachten en dit prachtige landschap van dichterbij te gaan verkennen.

Na wat boulders te hebben uitgeprobeerd als opwarming wisten we dat het een soort zandsteen was met veel grip  dat op sommige plaatsen nogal breekbaar was. Nu, geen probleem, op de lengteroutes bleek alles al goed gekuist te zijn.

Hatun Machay is een klimgebied dat nog maar sinds 4 jaar bestaat, maar is door het immense potentieel op die tijd al het grootse van Peru geworden. In de vallei waar voor de rest echt niets is, staat enkel een lowbudget gite zonder eletriciteit.Er zijn routes van 4 tot en met 8a, maar de meerderheid situeert zich in de 6 en de 7.  Er zijn waarschijnlijk “boulders for a lifetime”, maar dan moet je wel eens naar daar gaan met een staalborstel en een hamertje.

Perfecte behaakte routes in allerlei stijlen maakte onze dag goed. Van echte cracks tot overhangende knijpers en subtiel dalwerk, alles was aanwezig onder een stralend zonnetje. Na drie dagen niets anders gedaan hebben dan heerlijk gegeten en geklommen zijn we klaar voor een nieuwe alpine poging. We gaan nog niet te veel verklappen, enkel dat Hans van MC1 ons heeft vervoegd en dat we iets gaan proberen waarvan in de topo staat: … Then climb 60m of 85degree mixed above 5000m…