Ik wil iedereen bedanken voor de talloze reacties en steunbetuigingen die we de afgelopen dagen ontvingen. Maar laat ons nu allemaal heel hard duimen dat Sam in de komende uren uit zijn penibele situatie gered kan worden. Hij zit nu al sinds maandag geblokkeerd op de gletsjer onderaan de Cassin ridge, in heel slecht weer en met het lichaam van Joris naast zich. Hij heeft weliswaar voldoende eten en kan sneeuw smelten, maar dat is zowat het enige goede nieuws. De batterij van z’n satelliettelefoon volstaat nog amper om één keer per dag een smsje te sturen. Hij hoort de helikopters vliegen, maar ze kunnen hem nog niet bereiken.
De rangers hebben ons verzekerd dat hij voor het weekend gered zal worden, maar dat is, met het tijdsverschil, nog steeds twee dagen. Onze hoop gaat uit naar de volgende nacht. Een update volgt, het snelst op de facebook pagina van Sam.

Ondertussen een overzicht van de vele reacties in de pers:
De Anchorage Daily News, die als eerste een correcte berichtgeving gaf, die vaak in onze kranten overgenomen is.
Een correct artikel in De Standaard van vandaag.
Een uitgebreid artikel in De Morgen.
De berichtgeving bij VTM.
En heel beknopt bij de stakende VRT.
Tot slot een reactie op Radio2 Antwerpen vanavond. Tussen minuut 12 en 17.

Zowat in alle kranten zijn er artikels over verschenen, de ene al wat respectvoller dan de andere. Een groepsfoto van MC2 met rouwrandjes over de omgekomen klimmers, dat vind ik er over… Zo worden de wonden bij de ouders van An, Hans en Koen weer opengereten. Dat de link gelegd wordt is onvermijdelijk, maar er een optelsommetje van maken vind ik niet correct.

Zodra Sam geëvacueerd is, zullen we er voor hem staan en ik hoop dat de pers dan op een respectvolle afstand blijft. Zijn ervaring van de afgelopen dagen zal al traumatisch genoeg geweest zijn.

Sanne