Een tiental dagen geleden had ik afgesproken met Sam vanden Driessche in Ablon. Een klein sportklimgebied dichtbij Annecy met een prachtige ligging. Kamperen tussen de koeien en ook de bijhorende koeienvlaaien, is eens iets anders dan je tent opzetten op een of ander pelouseke op de camping in Chamonix.

Ik zat al lang met het gedacht om eens naar Wendenstöcke(Zwitserland) te gaan. Gelukkig koste het me niet veel moeite om Sam te overtuigen om mee te gaan en na 3 dagen klimmen in Ablon waren we al liftend al op weg naar zwitserland. Wendenalp : Het klein gehucht van waaruit alle beklimmingen starten is eigenlijk niets meer dan een boerderijtje en enkele huisjes daarrond. Liftend tot daar geraken is niet zo gemakkelijk….maar wij hadden geluk! Een vriendelijk vrouwtje pikte ons op en maakte zo maar eventjes een omrit van 40km om ons op onze eindbestemming af te zetten.

We hadden gepland een dag of 4 boven te blijven, maar een onstilbare honger zorgde ervoor dat het eten na 2 dagen allemaal verwerkt was. Balen! Al liftend naar Meiringen gaan was geen probleem want we konden met enkele klimmers meerijden. Terugliften daarintegen…. dat duurde zo maar eventjes 5 uur om 20 km af te leggen.

Tijdens die 2 dagen klommen we Niagara(7b+). Een zalige route met een 7a lengte die op zijn minst even hard was als de 7b+.Voor de rest een geniale route met af en toe eens een verre haakafstand maar nooit echt gevaarlijk! Ook probeerden we Elefantöhr(7c+). Jammergenoeg geraakten we de weg kwijt en kwamen we na de 7c+ terecht is nog moeilijkere lengtes. Na net iets te veel gefrul en getaffel besloten we dan maar om te rappelen.

 

Onze uitstap naar Meringen had ons niet alleen geruïneerd(het eten in Zwitserland is verschrikklijk duur), we waren ook moe van al het wachten en het sleuren met de zakken en op de koop toe begon het de volgende ochtend nog eens stevig te onweren. We wouden graag nog Ben Hur(7c) klimmen. Maar met onweer en ook nog slechte vooruizichten voor de komende dagen leek het ons beter om het boeltje op te kramen en te verhuizen naar daar waar het eten wel goedkoop is en waar de zon schijnt….Tours d’areu.

Lang moest ik niet zoeken om een leuke route te vinden. In de herfst had ik Aguirre(7b) al eens geprobeerd maar toen waren we na de 2de lengte teruggekeerd. Dit keer konden we alles vlot vrijklimmen tot boven, al was het wel opletten geblazen om niet uit te schuiven op de technische dalletjes in de laatste lengtes. We klommen ook nog “un ballade pour Jean-Pascal(7c+)” Een mooie route, maar de 7c+ lengte voelde nogal geforceerd aan en konden we langs geen kanten vrijklimmen.

Nu even wachten tot het slecht weer gepasseerd is en dan zullen we nog zien wat er komt. Misschien terug Chamonix, of kalk ergens in de Savoie…On verra