2 dagen geleden klommen Sam en ik Alaska Highway(5.11d). Dit is echt één van de mooiste barstroutes die ik al heb gedaan. Het zijn maar 5 lengtes, maar zelfs de gemakkelijkste lengtes zijn echt geen weggevers. De 2de lengte is een overhangende 5.11d met 2 kleine chimneys die je moet overwinnen.Ik kon heel de lengte vrijklimmen…. Great!!!!!! Maar mijn lichaam voelde wel aan alsof ik een marathon had gelopen. Misschien scheelt er toch nog iets aan mijn Chimney techniek?

Toen we op de ledge aankwamen waar Alaska highway stopt, zagen we het vervolg dat je er nog aan kunt breien : Een fijne 5.11d barst gevolgd door een perfecte 5.12a corner. Dit moesten we gewoon proberen. Sam ging van start in de eerste lengte, en ik mocht de corner in de 2de lengte klimmen. Maar ik het midden van deze perfecte barst  was ik echt verzuurd… al mijn cartouchkes waren verschoten. In een gevecht met mezelf en met de rotsen kon ik toch nog tot bij de relais spartelen. Sam heeft gebruld als een wild beest, maar kon deze lengte wel klimmen zonder vallen…bien joué. Er restten ons nog 4 lengtes maar we waren allebij zondanig uitgeput dat we besloten te rapellen en iets te doen waar we echt goed in zijn(ik toch zeker) : Veeeel eten!!!!

Gisteren kochten we onze auto, en brachten we de eigenaar ervan naar Vancouver, waar er een soort van Kayak en zeilfestival aan de gang was. Gratis zeilboot ter beschikking, veel wind en de oceaan aan je voeten. Meer heb je niet nodig voor een zalige namiddagje zeilen in de baai van Vancouver.

Lets hit the rock again!