A day at the beach

Tags

Aiguille Du Midi, An Laenen, Chamonix, Contamine, envers les aiguilles, Frendo, Gervasutti, Lander Beckers, Mont Blanc du Tacul, Orco, Pointe Lachenal, Quinten Mattens, tour rouge

Op 26 juni vertrokken Lander en ik (Quinten) naar Chamonix om daar een beetje aan onze alpiene klimervaring te werken. Helaas had ik wat pech waardoor we de eerste 10 dagen alleen maar “Le Marchand de sable” (6a+/TD) aan envers des aiguilles konden klimmen. Een echte klassieker en prachtige route zeker aan te raden voor degene die graag dalletjes klimmen.

Lander in de laatste zware lengte van Le marchand de sable

Gelukkig was ik daarna weer helemaal in orde waardoor we weer konden beginnen knallen. Eerst wel nog even een grondige test uitvoeren op een behaakte route. Deze vonden we in Barberine niet ver van de Zwitserse grens. Geen al te lange aproche prachtig klimmen op kleine greepjes en bijna geen volk maken van “ça ce discute”(6c+ ED-) een prachtige route.

Lander in ça ce discute ED- 6c+ max

omdat deze route zeer vlot ging waren we weer vol vertrouwen om iets alpiener te proberen.

De Frendo Pijler stond bij mij toch al even op het lijstje dus gingen we ervoor. Na enig verkeerd klimmen slaagden we er toch in om boven te geraken waar Sanne en An zo vriendelijk waren geweest om onze tent op te zetten op de vallée blanche (dank u Sanne en An).

verkeerde kant gekozen op de Frendo pijler rechts was duidelijk makelijker

Lander in één van de lengtes op de Frendo die we verkeerd klommen

Op de graat

: de laatste 100m

An zou vanaf nu met ons mee klimmen want Sanne moest “werken” 😉 .Ons eerste doel samen zou de Gervasutti pijler worden maar na het horen van een ongelofelijke hagelbui rond 2u ’s nachts besloten we toch maar niet te gaan en wat uit te slapen.
Het voorspelde goede weer was toch niet zo super dus besloten we het wat rustiger aan te doen en Vermits ik arrête cosmiques nog niet gedaan had offerden An en Lander zich op om deze nog eens te klimmen (in soms toch wel stormachtige condities).

aanschuiven op de arête cosmiques

De dag erna was normaal heel slecht weer voorspelt, dus besloten we de Gervasutti nog maar eens een dagje op te schuiven en de “voie Contamine” op de Pointe Lachenal te klimmen. Een mooie rots route die we toch net iets zwaarder maakten door de eerste lengtes verkeerd te klimmen. Zo werden de eerste 2 5e graads lengtes opeens pittige 6e graads lengtes.

Lander in de voie contamine op de Pointe Lachenal

an worstelt zich door één van de moeilijkere lengtes met de zware rugzak

: voie contamine

De dag erna was het dan eindelijk zo ver. Eindelijk onze poging wagen op de Gervasutti pijler op de Mont Blanc Du Tacul. Helaas lagen de sneeuwcondities voor de afdaling er erbarmelijk bij en besloten we voor de veiligheid de laatste 400m niet te klimmen maar te rapellen. (De moeilijkheid en het mooiste klimmen bevindt zich gelukkig wel in het onderste deel.)

An in een natte lengte op de Gervasutti pijler

Lander in de prachtige barsten van de Gervasutti

: Gervasutti Pijler

zalige zit relais in het zonnetje

: Lander in de crux van de Gervasutti pijler (6a)

De volgende dag daalden we af om daar het slechte weer wat uit te zitten.

Na enig overleg (en het te laat reserveren van de hut) besloten we om nog enkele dagen naar Orco af te zakken om daar onze barst klim skills een beetje bij te werken.
Hetgeen mooie (maar jammer genoeg ook een minder mooie) beklimmingen opleverde en kapotte handen.
de foto’s spreken voor zich