Dag 1:
Om 22u vertrokken we voor onze granietstage naar Orco samen met An, Sanne en Stijn als begeleiders. Na een hele nacht rijden en enkele inkopen in de Vieux Campeur en de Quechua in Sallanches kwamen we aan in Orco waar we ook Maxime en Nelson tegen kwamen.Na onze kamers gevuld te hebben met klimmateriaal dachten we de  buitenmuur van het gitje eens te gaan beklimmen die behaakt was met 2 routes. Hierna gingen we (zalig)eten

stijn aan het werk op de buitenmuur van de gîte ©Quinten

en krijgen we een briefing van Sanne over wat ons morgen te wachten staat.
Dag2:
Vandaag begonnen we met een theorie les weerkunde (hetgeen elke dag zo zou zijn) om de zon de tijd te geven de rots te verwarmen hoewel de rots in het oosten ligt was er zeer weinig zon te bespeuren maar wel een mooi sneeuwlaagje aan de voet van de rots. Vandaag deden we  enkele single pitches om het graniet en vooral het klimmen op friends en klemblokken gewoon te worden. Van Sanne moesten we elk Harry Potter(5c) moeten klimmen als “testje”. Maar omdat we toch ook in het zonnetje wouden klimmen verhuizden we naar een toch iets warmere sector waar we ook nog enkele single pitches klommen in een heerlijk najaars zonnetje.

Lander en Stijn in sector droid di san meinerio © Sanne

waaronder: la landra (6b), L’incubo(6b+), diedrodeladruida(6a), Un Gancio per due Sorelle(6b+), Un Gancio per due Sorelle(6c+), …

Dag 3:
Eerste dag multipitch op friends en klimblokken daarvoor gingen we vandaag de sergant aanvallen via verschillende routes.  lander en ik(Quinten) klommen samen Il Lato oscuro (6b max) een mooie route maar soms zat ik wel even vast met mijn rugzak bij het verwijderen van friends die Lander probleemloos ergens in de barst ging steken maar waar ik toch wat te breed voor was met die rugzak op. Sanne en Nicolas klommen de akelige Fessura della Disperazione(6b+ max) en Camino Bernardi (6a+) twee offwidth’s van formaat en dan ook nog is Incastromania (6a).

nicolas in fessura della desperazone ©Sanne

Niels en An klommen Nautilus (6a max). Ruben en Stijn klommen  Camino Bernardi (6a+) en daarna ook Fessura della Disperazione(6b+ max). na weer een heerlijke maaltijd gingen we moe maar voldaan slapen.

niels in Nautilus ©An

Dag4:
Vandaag was het allemaal te doen op de caporal. Lander en Sanne klommen Orrechio del Pachiderma (6c max) gevolgd door Via dei tempi moderni(6a max) en daarna nog even de eerste lengte van rattle snake(6a).

lander in Orrechio del Pachiderma ©Sanne

Ruben en ik klommen Itaca nel Sole (6c max) een nogal nat begin gevolgd door een prachtige barst 6a (variant) die de lengte erna overgaat in een mooi 6c dalletje. Vervolgens klommen we rattle snake(6c max).

Ruben doing work

lander in Orrechio del Pachiderma ©Sanne

Jammer genoeg moesten we onze klim in het midden afbreken omdat op een niet af te zekeren stuk de haken waren weggehaald en de schoorsteen ons iets te glad leek, dus besloten we te rapellen in het midden van die lengte en een prusikje achter te laten. An, Nicolas en Niels klommen Diedro Nachez (6bmax) waar Niels een paar keer mooi is uitgevallen en daarmee zelfs enkele friends mee heeft uitgetrokken en in de eerste lengte klom hij zelfs zijn relais voorbij.

Nicolas in de voorlaatste lengte van diedro nanchez ©An

Jammer voor hen zaten zij vast achter een extreem traag Italiaans cordee waardoor ze pas ’s avonds in het donker aan de auto kwamen. Maar gelukkig was er nog het heerlijk eten en de lekkere wijn om de zeden te verzachten.
Dag 5:
De laatste dag trad klimmen want het slechte weer was op komst en we kozen elk onze route. An en Sanne klommen diedro del mistero (6b max), Nicchia del Torture (6b max) en  Incastromania (6amax).

An geniet duidelijk van he jammen in Nicchia del Torture ©Sanne

Nicolas, Niels en Ruben klommen Bertoti passimo (6b max) waar Ruben eens toont hoe je een dakje moet campussen.maar de 2 laatse lengtes vielen een beetje tegen.

Sanne in Nicchia del Torture ©An

Lander en ik besloten na het horen van al die mooie verhalen over diedro nanches(6b+ max variant) ook eens onze kans te wagen. De eerste lengte klim ik ook mijn relais voorbij en dan te weten dat ik er Niels nog zo mee had uitgelachen. Voor ons klimmen Helmuth en Stijn die een moeilijker variant klimmen in de eerste en laatste lengte

Helmuth in de variant van Diedro Nanchez©Stijn

Quinten in Diedro Nanchez ©Helmuth

Dag 6:
Vandaag  stond artiffen op het programma door het miezelende weer. We klommen elk 2 à 3 artiff routes toch wel een stresserende maar o zo belangrijke bezigheid om bigwalls te kunnen klimmen. Nadat het te hard begon te regenen besloten we om het plaatselijke café op te zoeken en daar tussen pot en pint een leuk gezelschapsspelletje te spelen.

artiffen aan de sergent ©An

Dag 7:
heel de dag regen en we besluiten af te rijden. Eerst nog wat andere Mount coachers ophalen in Cham en koers naar Hoegaarden.

de MC auto omsingeld door schapen terwijl een nieuwsgierige steenbok toekijkt ©Sanne.

Why use the f*ckin tape anyway? ©Helmuth

Quinten.

Na ons zalige dagje chillage, werden we de volgende voormiddag alweer snel tot de orde geroepen door onze gids voor week nummer 2, Helmuth van Pottelbergh. De kaarten werden op zijn motorkap opengegooid, al snel werd duidelijk dat deze week van ons op het vlak van tochten voorbereiden meer verwacht ging worden. En korte tijd later, daar we hier allemaal enorm bedreven in zijn, wisten we wat ons de komende dagen te doen stond. Eerst een dagje (op ons gemak, dachten we) instijgen naar Refuge du Plan Glacier, om aldaar een poging te wagen tot de Traversée des Dômes du Miage.

Refuge du Plan Glacier, waar we na de lange instijg verwelkomd werden door een éénogige steenbok, en een heelijke, weliswaar gasvormende, maaltijd.

Na de tochtvoorbereidingen en briefing de avond tevoren, dus lekker vroeg uit de veren om de Dômes de Miage te beklimmen. Een prachtige tocht, maar daar het ontbijt nogal kranig was, bleek onze voorraad koeken-en-andere al vrij snel op te zijn. Toch vonden we nog energie om na de Aiguille dela Bérangèrenog even te oefenen op de valtechnieken in een sneeuwveldje. Daarna werden we allen wel lichtjes genekt door de nog veel te lange wandeling terug naar beneden.

Dôme nummer zoveel

De prachtige sneeuwgraat

De dag erna stonden we op met slecht weer. Al snel besloten we dus te verhuizen naar Wallis, hometown, of toch min of meer, van Helmuth. Na nog een leuke kabelbaan, die om de 5min stilviel door blikseminslagen, bereikten we ongedeerd Hohsaas. Daar snel van de kortdurende opening in het hemelgewelf gebruik gemaakt voor scholing op de gletsjer, met als voornaamste punt de gletsjerredding.

Klaar om opgetakeld te worden

Na deze –kunnen we toch wel stellen- rustdag er vandaag weer stevig tegenaan! Weer vroeg uit de veren, deze keer om de Lagginhorn, voor velen onder ons de eerste 4000-er, te beklimmen. Niet via de ‘gemakkelijke’ normaalroute, maar via de moeilijkere, stenige zuid-zuidwest graat. We waren een beetje trager dan de topo aangaf, maar bereikten toch nog op tijd de top, en wat een zicht! Vervolgens hop weer naar beneden, en aan de hohsaashut onze spullen oppikken, om te verhuizen naar de, volgen Helmuth, veel gezelligere Weissmieshut.

Bevroren versus zonnige kant

De top

De vermoeidheid en het vroege opstaan beginnen hun tol te eisen

Laatste dag! Vanwege de slechte weersvoorspelling niet te ver, we besluiten de Grand Gendarme van de Jegigrat te beklimmen. Behalve een dunne fissuur halverwege, waar klimschoentjes enorm handig geweest zouden zijn, viel deze rotsbeklimming qua intensiteit goed mee. Als afsluiter van de stage besloten we met monster-trolly’s af te dalen, nog een laatste adrenaline-rush!

Lander in dé fissuur

De Grand Jendarme

Veel beter dan met de lift!

Na de zalige afdaling zat de stage erop. We hebben weer enorm veel bijgeleerd, en enorm genoten!

Niels