• Home
  • Over MC
  • Sponsors
  • What if we forget?

MOUNT COACH

~ alpine climbing project

MOUNT COACH

Tag Archief: Cogne

Snow and ice in Cogne

11 dinsdag feb 2014

Posted by quinten mattens in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Andy Nieubourg, Cogne, Matti Buyle, Quinten Mattens, Stijn Schouteten, Thomas van Pelt

Nu de intersemestriële vakantie weer was aangebroken en mijn bijlen snakten naar wat ijs, werd het  tijd om samen met Andy, Stijn en Thomas naar Cogne te vertrekken. Na het checken van de condities bleek dat we een goede keuze hadden gemaakt; overal in de Alpen was het ijs slecht tot niet gevormd. Ook in Cogne gingen helaas geen cadeautjes uitgedeeld worden, het weerbericht voorspelde een hele week sneeuw met alleen donderdag een zonnige dag.

Omdat Thomas nog nooit geklommen had op ijs, besloten we rustig te beginnen en mocht hij op Cascade di Lillaz (II 3 250m) voor het eerst kennis maken met deze edele sport die wij ‘ijsklimmen’ noemen. Omdat een dagje oefenen misschien wel wat te weinig was, besloten we nog een makkelijk (maar vrij lang) watervalletje te klimmen. Il Sentiero dei Troll (II 3 350m) was een aaneenschakeling van korte steilere stukjes en lange vlakke stukken waar het heupdiep sporen was door de sneeuw. Stijn was ondertussen ziek geworden en moest enkele dagen verstek geven voor de beklimmingen.

Quinten in Sentieri Dei Sol

Quinten in Sentiero dei troll

Thomas in Cascade de Lillaz

Thomas in Cascade de Lillaz

Na de drietjes van de voorbije dagen werd het tijd voor het wat hardere werk. We begonnen met Chandelle Levure (II 4+ 180m)  maar omdat deze er niet echt zo zwaar bij lag en we honger hadden naar meer, lapten we er ook nog snel Il Candelabro de Coyote (II 4+/5 180m) bij. Om wat snelheid te maken besloot ik de eerste 2 lengtes aan elkaar te rijgen, dit maakte het misschien iets zwaarder maar wel veel sneller.

Andy in Chandele Levure

Andy in Chandelle Levure

Quinten in Il Candelabro de Coyote

Quinten in Il Candelabro de Coyote

De volgende dag ging ik klimmen met Matti (die toevallig ook in de buurt van Cogne zat om te ijsklimmen). Omdat Matti toch wel een beestige klimmer is, dreigde dat een zware dag te worden, en dat werd het ook. We begonnen in te stijgen om een nieuw drytool massiefje te gaan verkennen maar werden al snel door onze luiheid en de diepe sneeuw Inachevée Conception (II 5+ 150m) in gestuurd. In de tweede lengte bevindt zich een een kort stukje artif maar Matti besluit dat snel even vrij te klimmen waardoor ik met een paar blokjes en pompende voorarmen aan de relais toekom. De derde lengte ziet er echter niet echt vrij te klimmen uit dus besluiten we maar te rappellen en alsnog dat drytool massiefje op te zoeken.

Quinten in Inachevée Conception

Quinten in Inachevée Conception

Juist naast dit massiefje ligt  À la mémoire du bouquetin (II 5+ 100m) waarvan Matti de eerste lengte klimt en een toprope installeert zodat we onze vijf paar verschillende ijsbijlen kunnen testen (in Cogne zijn verschillende testcentra van onder meer Grivel, Black Diamond, E-Climb,… waarbij je gratis bijlen voor een dag kan gaan uittesten). Nadat ik de waterval ook eens op en neer gegaan was klom Matti een M7 voor. Ik klom hem na en pomp nog wat extra melkzuur naar m’n voorarmen.

Matti in de M7 van het nieuwe drytoolmassiefje 'B&B sector'

Matti in de M7 van het nieuwe drytoolmassiefje ‘B&B sector’

Na dit stevige dagje besluiten we het de volgende dag wat rustiger aan te doen en een gemakkelijkere waterval te beklimmen, helaas lag deze op de zuidflank en door de zon (die beslist had om zich ook eens een dagje te laten zien) kwamen er constant lawines naar beneden waardoor we niet echt aan klimmen toekwamen. Nu de laatste dag was aangebroken wilden we toch nog even een mooie waterval klimmen en kiezen voor de, ondanks de vallende sneeuw, ‘veilige’ Stella Artis (II 5 180m).

Quinten aan het afklimmen in de 2e lengte van Stella Artis

Quinten aan het afklimmen in de 2e lengte van Stella Artis

Als ik echter in het midden van de tweede lengte zit komt er juist links van ons een grootte lawine naar beneden, ik besluit zo snel mogelijk af te klimmen (wat niet simpel was in de zwaarste lengte van de route), ik sta nog geen minuut veilig aan de relais of er komt een lawine recht over onze waterval naar beneden. Zo snel als we kunnen rapellen we naar beneden, smijten alles in de rugzakken en sprinten de helling af om de veiligheid van het pad op te zoeken. Als we later in het appartement zitten horen we dat Maxime en Olivier (die twee dagen ervoor toegekomen waren) en Matti en Erik ook op de vlucht zijn moeten gaan voor de lawines.

Al bij al een goed weekje ijsklimmen met goed gevormd ijs maar de sneeuw is een gevaarlijke factor.

Quinten.

Have a (n)ice day

10 zondag feb 2013

Posted by quinten mattens in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Andy Nieubourg, Cogne, ijsklimmen, Jeroen Willems, Quinten Mattens, Stijn Schouteten

Nu de examens er weer op zaten werd het dringend tijd voor mij (Quinten) om weer eens wat ijs te kunnen knallen. Samen met Andy, Jeroen en Stijn besloten we de watervallen van Cogne onveilig te maken.

Jeroen in Chandelle de Lillaz

Jeroen in Chandelle de Lillaz

Vermits het Andy’s eerste keer was besloten we rustig te beginnen en eerst wat korte (en uitgeslagen) watervallen te klimmen. Om er terug wat in te komen klimmen we enkele keren een mooi 4e graads watervalletje (chandelle de Lilaz). Deze was wel zeer uitgeslagen waardoor het eerder een stevige 3 was en dus een perfecte oefenwaterval. We klimmen tussendoor nog enkele simpele watervalletjes kwestie van de slagtechniek bij te schaven.

Stijn op dun ijs in Lauson

Stijn op dun ijs in Lauson

De volgende dag staan we vroeg op en besluiten we Lauson (II 3. 70m) te klimmen een mooie waterval met niet al te lange aanloop want die dag is het veel te warm en om 11u moeten we er al mee ophouden omdat de condities te gevaarlijk werden.

Jeroen baant zich een weg naar de pijler van Ignegneria

Jeroen baant zich een weg naar de pijler van Ignegneria

Omdat het warme weer maar aanhield besluiten we weer vroeg op te staan en kiezen we voor een waterval net naast die van de dag ervoor. Ignegneria (II 4 100m) heeft een mooie pijler die zeker de moeite is om te klimmen maar in de huidig condities toch wel een pittige 4 zo niet 4+. Omdat Jeroen en Andy eerst in de route kruipen besluit ik samen met Stijn een variant (4 denk ik) op Lauson te klimmen alvorens zelf die prachtige pijler op te kruipen. Later klimmen we ook nog de eerste lengte van Thoule (II 3+ 100m) maar nadat we een stevige downwash van een helikopter (die een Spanjaard met gebroken been kwam redden) over ons kregen was de ‘goesting’ toch wat over en rappellen we na de eerste lengte.

Quinten op de pijler van Ignegneria

Quinten op de pijler van Ignegneria ©Jeroen

Omdat Cascade Lilaz (II 3 250m) toch wel een oer klassieker is en ze sneeuw voorspellen besluiten we deze dan toch maar te klimmen. Een mooie waterval door een leuke canyon alleen de 2e lengte was wat dun maar daar bestaan korte ijsvijzen voor. Niet? En omdat we vroeg terug waren besluit ik nog een route te drytoolen maar helaas breek ik de sleutelpas uit in mijn 2e poging 😦 . mijn kompanen besluiten dat drytoolen voor aanstellers is en vallen de rots aan met blote handen. Weliswaar met wisselend succes.

Andy in de 2e lengte van Cascade de Lillaz

Andy in de 3e lengte van Cascade de Lillaz © Stijn

Stijn in de voorlaatste lengte van Cascade de Lillaz

Stijn in de voorlaatste lengte van Cascade de Lillaz

Quinten op de drytool route

Quinten op de drytool route ©Jeroen

De volgende dag besluiten we maar eens te kiezen voor een waterval verder in de vallei. Henninger (II 4 60m) zou het worden een lekkere waterval die ik besluit in 1 lengte te klimmen ipv 2 hetgeen een iets minder goed beslissing bleek vermits de relais zich eerder op 80 dan op 60m  bevond wat voor een spannende uitklim zorgde. Omdat ik echt een slechte dag beleef (slecht geslapen) ben ik blij als we het laten bij die ene waterval.

Jeroen in de 2e lengte van Henninger

Jeroen in de 2e lengte van Henninger

De laatste dag was aangebroken dus het was de moment om nog eens iets zwaar te klimmen. Ik en Stijn kiezen voor Tuborg (II 4+/5 200m) maar in de huidige condities toch wel een 5. Gelukkig waren we vroeg genoeg opgestaan want na ons bleken nog een 6tal andere cordees dit een mooie waterval te vinden. We klommen zeer efficiënt en de andere cordees hebben we alleen nog terug gezien tijdens het rappellen. De waterval was prachtig om te klimmen alleen in de eerste lengte maakte ze een vies geluid waardoor ik de verzuring snel vergeten was en in een mum van tijd boven stond. De laatste lengte bereik je door minstens 100m sneeuwploeteren maar is zeker de moeite om te klimmen.

Quinten in de eerste lengte van Tuborg

Quinten in de eerste lengte van Tuborg ©Stijn

Stijn in de 3e lengte van Tuborg

Stijn in de 3e lengte van Tuborg

Quinten in de laatste lengte van Tuborg ©Stijn

Quinten in de laatste lengte van Tuborg ©Stijn

Jeroen en Andy klommen terwijl Chandelle Levure(II 4+ 180m). Hier klimt Andy zijn eerste lengtes voor waar hij zelf zijn vijzen draait hoewel het ijs soms wat te dun was voor een goede vijs. De laatste pilaar en normaal mooiste lengte lag in geen al te goede condities en was nogal sorbet achtig waardoor ijsvijzen bijna nutteloos werden.

Andy in

Andy in Chandelle Levure ©Jeroen

Al bij al een zeer geslaagde week en met een beetje geluk slaag ik maandag ook nog voor mijn laatste examen.

Quinten

Als alles even meezit…

08 zaterdag jan 2011

Posted by Tim De Dobbeleer in Andere

≈ 4 reacties

Tags

Cogne, hard ice in the rock, lau bij, patri classica, Repentance super, stella artice, tutto relativo

…Dan kan er hard geklommen worden. Ben net terug van 5 dagen ijsklimmen In Cogne met Matti Buyle. Vorige week was ik met Maxime al eens een dag naar Cogne geweest, maar omwille van hoog lawinegevaar was de keuze aan watervallen eerder beperkt. Na maandag even geïnformeerd te hebben bij de lokale gids bleek dat het hoge lawinegevaar geweken was voor deze week zolang het koud bleef. Wat volgde was een zalige week met koude temperaturen en watervallen in topconditie.

Tim in de traversée van Lau bij©Matti Buyle

Een muur van ijs. Matti in de eerste lengte van Repentance super©Tim De Dobbeleer

Tim in de 2de lengte van Repentance©Matti Buyle

Watervallen die we klommen en die in goede tot uitstekende conditie zijn:

Tutto relativo 4
Eau des Cristaux 4
Lau Bij 5+
Candelabro del Coyote 4+
Repentance Super 6
Stella Artice 5
Hard ice direct start 6(steviger dan repentance)
Hard ice in the rock 4
Patri Classica 4(vorige week met Maxime)
Candelone di Patri 5(vorige week met Maxime)
Poging in Inachevee conception M6 5+

nieuwe drytoolroute

25 donderdag feb 2010

Posted by Tim De Dobbeleer in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Cogne, Cretaz, Drytool, ijsklimmen, Lillaz

Toen vorige week Vrijdag het lawinegevaar in zowel Lillaz als Valnontey te groot was,  werd er gedrytooled  in Moline. Joris die ondertussen in het MC milieu al tamelijk bekend staat voor het spotten van mooie wanden, maagdelijke goulotten,… wist in Cretaz (het klein dorpje juist voor Cogne) nog een mooie wand liggen. Na gedrytooled te hebben in Moline moesten we toch nog even gaan kijken naar de wand. Maar eens je voor deze mooie overhangende wand staat, heb je aan kijken natuurlijk niet genoeg. Vlug die crampons en stijgijzers aangetrokken, een toprope geïnstalleerd en beginnen klimmen. Het werd al vlug donker,  maar ik was vastbesloten om hier terug te keren!

nieuwe route

Zo gezegd zo gedaan. Terwijl de anderen gingen skiën,  ging ik op pad naar het wandje. Een rappel stelde me instaat om de wand nog even grondig van dichtbij te bestuderen en de losse rommel eruit te zwieren. Ik keek ook al eens goed waar eventueel pitons geslaan moesten worden. Dat mijn route via de schuin naar boven lopende barst zou gaan dat stond vast. Want in de barst kun je friends kwijt en ik wou het slaan van pitons tot een minimum beperken. Bij gebrek aan goede barsten voorzag ik de onderste 8 m  van 3 pitons,  alsook het stuk boven de  barst werd van 3 pitons voorzien. Het niveau schat ik op M6.

plaats van de route aangeduid met een geel vierkant

Is het voor ijsklimmen te warm,  te lawinegevaarlijk,  of wil je gewoon eens drytoolen, ga dan zeker eens een kijkje nemen.
je brengt best het volgende mee :
– De kleine camalots van BD, C4 (van nr. 0.4-1 )C3 (nr.2)
– Een touw van 60 meter
– en wat setjes

Onderaan de wand, deden we nog een leuke traversée genaamd Hot Marijke. Deze begint ongveer in het midden van de wand en gaat tot helemaal links

Jonas spot Marijke in de traversée

Foto’s Cogne

26 donderdag mrt 2009

Posted by Sam Van Brempt in Mount Coach

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Cogne, foto's, supercouloir

Mijn volgende tripje naar de alpen komt er stilaan aan, nog een paar dagen.

Maar hier nog wat foto’s van eind februari, een stevige week in Cogne en een poging van supercouloir. (klik op de foto)

Vallée Blanche

Vallée Blanche

Cogne Vervolg

25 woensdag feb 2009

Posted by Sam Van Brempt in Mount Coach

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Cogne, ijsklimmen, lau bij, Mount Coach

Ondanks de vorige ‘bewogen’ dagen was de zin om te klimmen nog steeds groot. Hans, Tim en Koen besloten het deze keer wat verder in de vallei Valnontey te zoeken. Over dat 1.40u aanlopen maakten we ons niet echt druk tijdens onze zoektocht naar mooie watervallen… Tot je er echt mee bezig bent natuurlijk, op dat moment lijkt zo’n instijg eindeloos. Op de helling tot de voet van Monday Money liep het zweet echt van onze neus! ‘Gelukkig’ konden we in de derde lengte even door een douche klimmen omdat Tim perse een alternatieve route koos. Maar voor de rest waren we wel alleen in de route, die de zware instijg waard is. We konden pas rond 18u aan de terugweg beginnen omdat dit al de tweede route van de dag was, na Patri droite. Redelijk laat, daar het al om 18.30u donker wordt. Daarom stuurden we toch even een sms naar Joris en Sam, zodat zij niet ongerust zouden worden. Maar blijkbaar waren ook zij die dag in grote doen…

Nadat ik (Sam ) en Joris in de voormiddag in sneltempo door cascade Lillaz klommen was onze zin naar ijs nog niet over. Joris had al vanaf het begin van de week Lau Bij zien liggen. Best wel een ruige 5de graad waterval, niet recht omhoog maar een schuine traverse van hangende stalactieten.

Lau Bij

Lau Bij II 5, 60m, ©Sam Van Brempt

In de namiddag lag deze waterval in de zon waardoor we dun gekleed in de waterval klommen. Dit is niet het niveau waar ik snel door geraak dus tegen dat ik de eerste lengte had geklaard en Joris was bijgekomen voor de luchtige traverse, was ons zonnetje reeds verdwenen en kregen we het vlug koud. Hoewel, hoe kan je het koud krijgen in zo’n zware lengte?

Joris

Joris in de traverse van Lau Bij, ©Sam Van Brempt

Mount Coach Events:

Mount Coach Sponsors

Mount Coach

Onze sponsors

Blog op WordPress.com.

Annuleren
Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid