Zomer, herfst en winter in één week.

24 donderdag okt 2013

Tags

Aiguille Du Midi, Alpinisme, Chamonix, Drytool, Maxime De Groote, Triangle du Tacul, Yannick De Bièvre

Wat was het weer veel te lang geleden dat ik nog eens 2 ijsbijlen in mijn handen had. Gelukkig had Maxime ook nood aan een ‘quick alpine fix’ en zodoende vertrokken we vrijdagavond met z’n tweetjes naar Chamonix. Na een bivak in Trient en een bezoek aan het OHM leek onze week al niet meer te kunnen mislukken. 4 dagen mooi en stabiel weer met aangename temperaturen in het hooggebergte en geen zuchtje wind.

Boven de wolken

Om wat te acclimatiseren en de condities te bekijken besloten we de week te starten met een route vanaf de Aiguille du Midi. Alle andere liften waren toe, dus dat vereenvoudigde de zaak. Na een leuke ontmoeting met Christophe Profit die ons nog herkende van Khan Tengri en eerdere bezoeken in Chamonix was het tijd om te starten.

No way back

De immer spectakulaire rappels van de brug maken altijd duidelijk dat je maar beter in vorm bent. Eens je vertrekt is er geen weg terug behalve langs je gekozen route. Omdat ik de Goulotte Profit-Perroux al eerder geklommen had opteerde we voor ‘Le vent du dragon’, III/4/M5.

Even opwarmen

Bijna in de zon

Na 2 leuke lengtes op te warmen werden de zaken al wat serieuzer. De 30cm sneeuw die de nacht ervoor gevallen was had zich natuurlijk nog niet ‘gezet’. Het werd snel duidelijk dat er nog niet al te veel ijs te vinden was. Maar de losse sneeuw op droge rots was wel iets dat ons als drytoolliefhebbers kon bekoren.

Ja hoor, de route loopt langs die barst…

De M5 lengte was een stevige knakker waar Maxime toch vlot een uur en een kwart voor nodig had om ze te ontcijferen. Gelukkig was alles goed af te zekeren, maar M5 was gezien de omstandigheden toch iets te zacht uitgedrukt. De volgende lengtes bleken helemaal verstopt te liggen onder de losse sneeuw, dus kuisen maar. Na nog een drietal ‘funky’ lengtes kwamen we net onder de moeilijkste passage van de Arrête de Cosmiques. Ondertussen was het weer ook al wat omgeslagen en kregen we zowaar nog een pak verse sneeuw over ons hoofd.

Ziet er spectaculairder dan het was

Vooral de condities en misschien ook wel wat de hoogte zorgde ervoor dat we rond 18u terug aan de lift stonden. Dezelfde lift als diegene die sluit om 16u30. Hmm…

Terug naar buiten dan maar…

Na een vroegere onaangename ervaring met slapen in de Aiguille du Midi zonder slaapzak (nog nooit zo koud gehad in mijn leven als in die granieten doodskist) was de beslissing om de bedden van de Refuge Cosmiques te gaan testen snel genomen.

Morning sunshine!

2 dagen later stonden we terug boven. Tot 23u de avond voordien stond de Noordwand van de Matterhorn nog hoog op onze lijst, maar een bericht van Menno Boermans en een belletje naar de Gardien van de Hörnlihut deden ons toch beslissen om die later eens te gaan bekijken. Achteraf gezien de juiste beslissing…

Wolkenzee

Nu ja, buiten de Aiguille du Midi waren er nog steeds geen liften open, laat staan dat er ergens iets in conditie zou liggen. Enkel de Piramide de Tacul was enigzins ijzig genoeg. Niet direct onze eerste keuze, maar beter iets klimmen dan niets. Het is trouwens nog vroeg in het seizoen, plenty more time to climb…

Wakker worden!

Ons oog was gevallen op de Goulotte Perroux (III/4+/M5 350m). Deze mixte lijn is niet zo vaak beklimbaar, maar vandaag was onze lucky day. Om nu te zeggen dat er ijs in overvloed was is wat overdreven. De eerste 4 lengtes hingen de ijsvijzen maar hulpeloos aan onze gordel te bengelen. Friends en nuts waren onze beste vrienden.

Iets meer ijs mocht gerust

Ook vandaag ging het klimmen ons goed af. Lekker weertje, mooie uitzichten, geen volk in de buurt en fantastisch mixte klimmen. De top lieten we voor wat het was. De Mont Blanc du Tacul afstappen is echt niet iets waar ik me zonder reden aan wil wagen.

Onze derde dag viel wat in het water door een gebrek aan bevroren water. Onze gok om iets klimbaars op de Oostwand van de Tacul te vinden werd snel geldverlies. Buiten een wandelingetje tot onder Supercouloir en een heerlijke tocht terug naar boven (oh ironie).

Waar is ons ijs?!?

Bedankt Maxime voor de fantastische trip, op naar de volgende!

Maxime bedankt graag de volgende sponsors:

En ik deze natuurlijk!

Petzl drytool event in Klimax

23 dinsdag okt 2012

Posted by Yannick in Andere, Mount Coach

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Drytool, Jeff Mercier, Klimax, Petzl

Afgelopen zaterdag organiseerde Petzl in Klimax een Drytool event. Jurgen Lis zorgde voor enkele knappe initiatieroutes. Zelf Topklimmer Jeff Mercier was speciaal overgekomen vanuit Chamonix. Hij liet ook enkele spannende beelden zien van zijn laatste realisaties in de Alpen. Voor de liefhebbers was er ook een wedstrijd, maar die heb ik zelf helaas niet kunnen bijwonen. Hieronder nog enkele sfeerbeelden van dit geslaagde evenement:

Algemeen sfeerbeeld

An Laenen aan de slag met de nieuwe ergo ijsbijlen

Jeff Mercier liet even zien hoe het moet.

Tim De Dobbeleer aan het zweten in de kwalificatieroute

Met publiek…

Olivier De Deken wrong zijn bijlen in alle mogelijke posities.

Uitslag van de wedstrijd:

1. Dennis Van Hoek (NL) -> zie een verslag van de wedstrijd op zijn blog
2. Jeff Mercier (FR)
3. Yannick Lis (BE)

MC’er Tim De Dobbeleer eindigde op een knappe 5de plaats en Olivier De Deken op een 6de plaats. Proficiat allemaal!

Drytoolwedstrijd Bornem

05 maandag mrt 2012

Posted by Yannick in Mount Coach

≈ 2 reacties

Tags

breeven, Drytool, Matti Buyle, Maxime De Groote, Olivier Deken, Quinten Mattens, Yannick De Bièvre

Gisteren is er een delegatie MC’ers afgezakt naar de betonnen klimmuur van Bornem voor een drytoolwedstrijd georganiseerd door de Berghut. Quinten Mattens (MC 4), Maxime De Groote (MC3) en ik, Yannick de Bièvre (MC2) stonden paraat samen met nog enkele namen die geregeld op de blog paseren; Matti Buyle en Olivier De Deken, om onze bijlen te massacreren.

Quinten aan de start van de traversée... (c) YdB

In totaal waren er 15 routes uitgezet in verschillende moeilijkheidsgraden. Iedereen had ongeveer 5u30 de tijd om zoveel mogelijk routes te klimmen. Er waren kosten nog moeite gespaard door Jurgen & Yannick Lis die samen met Tim Vanhoutteghem de routes hadden uitgezet. Banden, bewegende boomstammen, kettingen,… Alles wat met bijlen kon bewerkt worden was van de partij.

... die hij wat later vlot uitklom (c) YdB

Een pittige start op een ketting (c) YdB

Maxime en Olivier deden wat van hen verwacht werd: het grootste deel van de routes vlot en technisch a vue klimmen. Ik klom de hele dag met Quinten Mattens en had oorspronkelijk geen al te hoge ambities. Maar gedurende de dag ging het steeds beter en gingen zelf de moeilijkste routes bijna allemaal voor de bijl. Quinten liet iedereen weten dat MC 4 weer vol talent zit: hij wist als enige alle routes te toppen in de eerste poging!

Eeuhm, was het hier nu naar links of naar rechts?!? Olivier even in de knoop... (c) YdB

Op het einde beloofde het nog spannend te worden. Door tijdsgebrek konden Quinten en ik niet meer allebei alle routes afwerken. Omdat Quinten de beste papier had (en ik helemaal leeg) klom hij nog snel de 2 laatste selectieroutes voor de tijd op was, en stelde zo zijn finaleplaats veilig.

Maxime in de finaleroute (c) YdB

Zo kwamen Maxime, Olivier, Quinten en Matti in de finale met nog 4 andere klimmers. Na 6 minuten leestijd moesten zij een pittie, overhangende route voorklimmen die eindigde met 5 figure-of-fours achter elkaar. De klimmers maakte er een mooi en spannend spektakel van, maar het was Maxime die impresioneerde door soepel en vlot door te klimmen tot op 2 grepen van het einde.

Bijna aan het einde (in de gietende regen) (c) YdB

Dat bleek achteraf de beste poging en daarmee won hij de wedstrijd! Matti Buyle eindigde op de 2e plaats net voor Olivier De Deken (3e) en Quinten mattens (4e).

De volledige finaleroute. Klimmer: Matti Buyle (c) Tom Tielemans

vlnr: Olivier De Deken, Maxime Degroote, Matti Buyle. Een verdiend podium! (c) YdB

Mount Coach klimtreffen

04 donderdag mrt 2010

Posted by Maxime De Groote in Andere, Mount Coach

≈ 1 reactie

Tags

Drytool, klimtreffen, klimzaal Bleau, Mount Coach Party, slackline

Noteer alvast zaterdag 27 maart in jouw agenda want wij, Mount Coach 3 organiseren een klimtreffen ten voordele van onze expeditie naar Tadzjikistan. Boulders, sportklimmers, alpinisten, skiers, of wat dan ook… iedereen welkom! Dit gebeuren vindt plaats in de welbekende klimzaal Bleau te Gent.

Planning?

Van 18u00 tot 22u00 wordt er een initatie drytool en slackline gegeven en natuurlijk kan ook iedereen vrij klimmen.

Vanaf 22u00 start een dik feestje met Resident Dj Denie.

Spaghetti is voorzien aan democratische prijs en cocktails vanaf 21u00.

Inkom? Slechts 5 euro!

Allen richting Gent op zaterdag 27 maart… tot dan !!

Voeg je ook snel toe aan onze Facebook pagina, klik hier.

Adres klimzaal Bleau: Rooigemlaan 180b te Gent

nieuwe drytoolroute

25 donderdag feb 2010

Posted by Tim De Dobbeleer in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Cogne, Cretaz, Drytool, ijsklimmen, Lillaz

Toen vorige week Vrijdag het lawinegevaar in zowel Lillaz als Valnontey te groot was, werd er gedrytooled in Moline. Joris die ondertussen in het MC milieu al tamelijk bekend staat voor het spotten van mooie wanden, maagdelijke goulotten,… wist in Cretaz (het klein dorpje juist voor Cogne) nog een mooie wand liggen. Na gedrytooled te hebben in Moline moesten we toch nog even gaan kijken naar de wand. Maar eens je voor deze mooie overhangende wand staat, heb je aan kijken natuurlijk niet genoeg. Vlug die crampons en stijgijzers aangetrokken, een toprope geïnstalleerd en beginnen klimmen. Het werd al vlug donker, maar ik was vastbesloten om hier terug te keren!

nieuwe route

Zo gezegd zo gedaan. Terwijl de anderen gingen skiën, ging ik op pad naar het wandje. Een rappel stelde me instaat om de wand nog even grondig van dichtbij te bestuderen en de losse rommel eruit te zwieren. Ik keek ook al eens goed waar eventueel pitons geslaan moesten worden. Dat mijn route via de schuin naar boven lopende barst zou gaan dat stond vast. Want in de barst kun je friends kwijt en ik wou het slaan van pitons tot een minimum beperken. Bij gebrek aan goede barsten voorzag ik de onderste 8 m van 3 pitons, alsook het stuk boven de barst werd van 3 pitons voorzien. Het niveau schat ik op M6.

plaats van de route aangeduid met een geel vierkant

Is het voor ijsklimmen te warm, te lawinegevaarlijk, of wil je gewoon eens drytoolen, ga dan zeker eens een kijkje nemen.
je brengt best het volgende mee :
– De kleine camalots van BD, C4 (van nr. 0.4-1 )C3 (nr.2)
– Een touw van 60 meter
– en wat setjes

Onderaan de wand, deden we nog een leuke traversée genaamd Hot Marijke. Deze begint ongveer in het midden van de wand en gaat tot helemaal links

Jonas spot Marijke in de traversée

Ijsklimstage vervolg

21 zondag feb 2010

Posted by Tim De Dobbeleer in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Drytool, Lillaz, toerski, Valnontey

Dinsdag was er een rustdag gepland, maar omdat rusten toch niet echt in ons bloed zit zijn we toch nog redelijk fysiek bezig geweest. Marijke, Jonas, Maxime en Koen deden een toerskitochtje doorheen de vallei van Lillaz. Nelson klom samen met Joris El Tutto Relativo, en Bram en Tim leefden zich wat uit op de drytoolroutes in Moline.

woensdag was het dan terug klimtijd. Marijke, Jonas, Bram, Nelson en Jasper deden de overvolle Cascate Di Lillaz , door vroeg op te staan konden ze wel als eerste aan de waterval beginnen, en lieten daarmee ongeveer 10 andere cordées achter zich.

Nelson in Cascate di Lillaz

Marijke in Cascate di Lillaz

Joris, Maxime en Tim klommen de eerste mixte lengte van Inachavée Conception. De start was een pilaar van een 10-tal meter. Daarna ging het verder in iets minder moeilijk terrein, waarna de moeilijkheid van de eerste lengte aangevat kon worden, Een 10-tal meter zware mixte in overhang, en op het einde nog een stukje 90°ijs brengen je uiteindelijk naar de relais. De rest van de route is nog 5+ ijs, maar net toen we op het punt stonden om hieraan te beginnen… raasde er een enorme hoeveelheid stuifsneeuw over ons heen. Dan toch maar wijselijk besloten om terug richting grond te keren. Een forse temperatuurstijging is hier waarschijnlijk de oorzaak van.

Zowel de vallei van lillaz als die van Valnontey waren de dag nadien afgesloten omwille van sterk lawinegevaar.
We zijn dan maar met de hele bende richting het drytoolmassief in Moline gereden.

lijst van de geklommen routes

Cascate di Lillaz II.3 220m Marijke, Jonas, Bram , Nelson en Jasper.
Inachevée Conception III 5+ M6 Maxime, Joris en Tim(slechts de eerste lengte geklommen omwille van
lawinegevaar in de resterende lengtes)
Candelabro Del Coyote III 4/4+ 150m Maxime, Joris en Tim
El Tutto Relativo II 5 150m Joris en Nelson.

drytoolwedstrijd in Buggenhout

07 zaterdag feb 2009

Posted by Yannick in Mount Coach

≈ 1 reactie

Tags

Buggenhout, Drytool, Mount Coach

Terwijl een deel Mountcoachers hun toevlucht hebben gevonden in de bergen, verzamelden er enkele anderen aan de met boomstammen versierde betonconstructie in Buggenhout. Hier vond de jaarlijkse drytoolwedstrijd van de Berghut plaats. An Laenen, Hans Mariën, Sanne Bosteels en Yannick de Bièvre stonden er paraat om de eer van Mountcoach hoog te houden. Joris Van Reeth kwam later op de avond nog wat supporteren.

Yannick is zich aan het voorbereiden op de selecties

Een 40-tal klimmers stonden te trappelen voor de selectie. Zo snel mogelijk een boomstam van ongeveer 9m beklimmen was de opdracht. Terwijl ik even men ijsbijlen ging zoeken in de wagen had Sanne blijkbaar al getopt in 22sec, wat gelijk stond aan een verticaal sprintje. Ik haalde het in een second of 35, An Laenen topte ook behoorlijk snel, maar de verassing kwam uit de Limburg. Hans Mariën stond klaar in zijn jeansbroek met een hemdje aan en ging zowaar nog enkele hondersten sneller dan Sanne naar boven.

An L. in de selecties

8 mensen gingen door naar de halve finale, waaronder Sanne, Hans en ikzelf. Terwijl de eerste begon moesten we zoals in officiële wedstrijden even in afzondering. Na 2 klimmers was het aan mij om te starten in de lange route met een venijnige uitklim. Alles ging relatief vlot, zelfs over de betonstukken waar ik weinig ervaring mee had. Bijna boven begon de verzuring wel erg hard toe te slagen en een meter voor de bel was de strijd gestreden en vloog ik uit de route. Achteraf gezien was dit het punt waarop bij anderen ook het licht uitging.

Yannick in de halve finale

Jammer genoeg bleek beneden dat ik gediskwalificeerd was wegens het te veel leunen tegen een gemarkeerde balk, verboden terrein dus.

Sanne nam een vlotte start en klom heel solide, maar hing in de helft van de route plotseling in het touw wegens een onverwachte uitschuiver. Dan was het aan Hans om zichzelf te bewijzen. Na een reeks indrukwekkende bewegingen zoals heel-hooks, bijlwissels en zelfs gepoft te hebben kwam hij in 3/4de van de route ook naar beneden.

Sanne in de halve finale

Omdat Hans op de 4de plaats stond na de halve finale mocht hij bijna direct nadien starten in de finaleroute. Geen tijd om van de verzuring vanaf te geraken dus. De finale bleek een lastige kluif te zijn en na enkele bewegingen lag Hans jammer genoeg met zijn rug op de grond. Een iets rottere balk als verwacht was de dader. Voor mij klom Maxime, een jonge Antwerpenaar en kandidaat voor MC3, een knappe finale tot net onder het einde.

Hoewel ik dacht gediskwalificeerd te zijn bleek dit achteraf een vergissing te zijn waardoor ik alsnog mocht starten in de finale. Helaas had ik ook wel al een duveltje gedronken, niet de ideale sportdrank achteraf gezien. Ik had al snel mijn bedenkingen over de eerste beweging. Er moest gestart worden vanuit overhang en via een bewegend balkje dat amper een metertje boven de grond hing ‘gezwierd’ worden naar de eigenlijke muur waar de route zich naar boven begon te kronkelen. De one arm pull-up bleek niet mijn specialiteit te zijn en na een net gemiste poging sleepte ik met mijn billen door het grind, exit Yannick…

De enige die de halve finale getopt had deed dit nog eens over in de finale. een rasechte sportklimmer die nog nooit bijlen van dichtbij gezien had, maar wel beschikte over enorme power en weerstand. Een verdiende winnaar!

Hans Mariën indrukwekkend in de halve finale

Conclusie: Hans 3de plaats en in de prijzen, ikzelf op de 4de plaats en Sanne nam de 7de stek in. Al bij al een uiterst gezellige avond en toch geen slechte prestatie van de Mountcoachers, wetende dat er 40 deelnemers waren. Volgend jaar zeker opnieuw (tenzij we in de bergen zitten natuurlijk).

Drytolen in Buggenhout

28 zondag dec 2008

Posted by Sam Van Brempt in Mount Coach

≈ Een reactie plaatsen

Tags

Buggenhout, Drytool, Mount Coach, Trainen

Zaterdag gaan drytolen met Koen en Yannick in Buggenhout. Hoewel deze houten boomstammen niet te vergelijken zijn met ijs lijkt dit een goede training voor de komende maanden in de alpen. Onze armen waren alleszins snel opgepompt.