Tag Archief: snowpatch spire

North Summit Direct on Snowpatch spire

12 vrijdag aug 2011

Posted by in Andere

≈ 3 reacties

Tags

, , , ,

De weersvoorspellingen waren niet echt optimaal : 60 % kans op regen in de namiddag. Maar het was een zonnige ochtend en alles zag er perfect uit. Bwa…. die regen zal wel uitblijven zeker? Sam, Aki en ik, besloten het erop te wagen. Aki had een lijn gezien op de Snowpatch spire. De”North summit direct” met enkele lengtes in de 5.11 zou het serieus vechten worden. Met schaar steen papier maakten we uit wie de 5.11+ lengte mocht klimmen. Ik mocht de 50m handcrack klimmen. Het was een speciale barst waar je met 1 voet in de barst klom en de andere op een brokkelende wrijvingswand. Nice!!!

Aki in de 11+ lengte. Wat een beeste die kleine japanner!!!

Aki in de 3de lengte"11- dirty/mossy" well done!!!

Aki toont zijn chimney-skills in de eerste lengte

Met veel gekreun, afgescheurde tapehandschoentjes en veel bloed kwam ik moe maar voldaan toe aan de relais. Ik keek achter mij en in plaats van de howser towers zag ik nu donkere wolken!!! Aki dacht dat de wolken wel zouden passeren dus klom nog 1 lengte hoger. En net toen hij lag te vechten met de offwidth kwam er hagel uit de lucht…. veel hagel. Al gauw waren Sam, ik en het touw bedekt onder 15 cm koude hagel. Maar Aki die bleef gaan!!! Uiteindelijk bleek ook Aki het te koud te krijgen en besloten we te rapellen. Wel jammer dat Aki zowat al de bestaande relais op klemblokken tijdens de klim had afgebroken, zodat het rapellen net iets meer tijd kostte. Dit keer wint het onvoorspelbare bergweer van de bugaboos het tegen 3 doorweekte klimmertjes:)

volgende keer toch maar naar het weerbericht luisteren

Ondertussen zijn we terug beneden in Invermere. Ik had nog graag een week of langer in de bugaboos gebleven, maar Sam is niet echt een grote fan van het alpiene klimmen. Dus hebben we maar besloten om door te rijden naar het zuiden richting Yosemite. Met onderweg enkele tussenstops in High sierra(incredible hulk), trout creek,….en euh Mc Donalds:)

De Bugaboos zijn zalig en dat ik ooit zal terugkeren dat staat vast!

Advertentie

Beckey-Greenwood on Snowpatch spire

12 vrijdag aug 2011

Posted by in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Tags

, , ,

Sam besloot om de dag na fingerberry jam een rustdag te nemen, maar het weer was goed en ik was zodanig gemotiveerd dat ik echt geen rustdag wou nemen. Gelukkig kwam ik die ochtend Aki tegen. Aki is een Japanner die we enkele weken geleden waren tegengekomen tijdens het sportklimmen in Canmore. Ook hij had geen klimpartner en al snel hadden we onze zak gepakt en vertrokken we voor een route op de snowpatch spire. De beckey-greenwood direct start. Het begint met een dihedral van 70m. De barst zag er verdomd smal uit en was op bepaalde stukken helemaal nat. Ik had er geen goed oog op. Tot Aki plots zij” Looks very nice”. Ik schoot spontaan in de lach met de manier waarop hij dat zij.

Aki in het eerste deel van de dihedral

Aki ging van start in de eerste lengte en al snel was duidelijk dat hij niet aan zijn proefstuk toe was. Het klimmen ging super vlot, en na enkele uren waren we op de top. Team JapaBelgium – Bugaboos : 1-0. Samen waren we een geoliede machine en beiden hadden we grotere objectieven in ons achterhoofd….Beckey Chouinard here we come!!!

Aki in de laatste lengte

Smile Aki!!!!

The Bugaboos

03 woensdag aug 2011

Posted by in Andere

≈ 3 reacties

Tags

, , , , , ,

woehoeee!!! excitement op de top van de crescent spire

Yihaaa!!! Na een sportklimstop van 10 dagen in Canmore(Banff) zijn we 4 dagen geleden aangekomen in de Bugaboos. De  50 km onverharde weg ernaartoe, en dan nog eens 2 keer 3 uur naar omhoog stappen om al het eten en klimgerief op het bivaouac te krijgen doet een beetje denken aan een mini-expeditie. Maar al dat gesleur met zware zakken doe je met plezier als je weet wat voor prachtige wanden zich daarboven bevinden.

Met de voiture scheuren over onverharde wegen en diepe putten, met prachtige wanden voor ons

Auto met kiekegaas omwikkeld om te beschermen tegen knaagdieren

De dag na het installeren van ons kamp waren we beiden nogal uitgeput, dus kozen we voor iets mellows.  De Mc tech arrête op de crescent spire. 6 lengtes rustig klimme, goeie handjams afgewisseld door af en toe ne keereen laybackske en een leuke top van waarop we al een beter zicht kregen op het massief.

Tim in de laatste fistjam lengte van sunshine crack. genieten!!!!

De route “Sunshine crack” had ik al meerdere keren horen vallen tijdens gesprekken die gaan over de bugaboos. Deze klassieker moesten we dan ook wel eens klimmen. De dag na de crescent spire klommen we dit pareltje dan ook onder een staalblauwe hemel.Ik denk dat dit zowat de mooiste lijn is die ik geklommen heb tot nu toe. De route vinden is niet echt moeilijk. Je begint met een perfecte handcrack gevolgd door een offwdith voor de eerste 2 lengtes, daarna sla je gewoon af naar rechts en volgt de barst voor nog 9 lengtes tot de top van de snowpatch spire. De laatste lengte was nog een leuke kers op de taart. 40 m zwoegen op een fistcrack die nogmaals eindigt met perfecte hands. Wat moet ne mens nog meer hebben om gelukkig te zijn?

Sam no hands in de laatste lengte van sunshine crack. MACHIEN

A fond

De klim van gisteren draaide een beetje uit op een fiasco. De route die we in onze gedachten hadden bleek te beginnen met een dunne barst, wel klimbaar. maar zekeringen plaatsen… dat is een andere vraag. Al snel hadden we voor iets anders gekozen. En omdat het al redelijk laat was probeerden we surfs’up. 8 lengtes 5.9 daar zouden we wel doorcruisen…. dachten we. Maar het routeverloop bleek niet echt eenvoudig, en ook afzekeren was niet altijd evident. Op de koop toe begon het in de 4de lengte nog eens te regenen. Dan maar afgedaald en nog eens goed gegeten.

Snowpatch spire and the applebee campsite

Momenteel zijn we terug beneden in Invermere. Het stinkende lijf eens wassen en veel eten kopen om morgen terug voor een week of langer naar deze rotsklimspeeltuin te trekken.

let’s goooo!!!!