• Home
  • Over MC
  • Sponsors
  • What if we forget?

MOUNT COACH

~ alpine climbing project

MOUNT COACH

Tag Archief: Zebda

Small men, big walls in Taghia

15 zaterdag jun 2013

Posted by Tim De Dobbeleer in Andere

≈ Een reactie plaatsen

Tags

L'axe du mal, la bas, Les Rivières Pourpres, Shukran, Taghia, Zebda

Het is laat s’avonds, na 4 uur rijden op een onverharde weg worden Tim Decort en ik(Tim De Dobbeleer) in Zaouiat afgezet door onze Taxichauffeur. Zakken worden uitgeladen, we eten vlug iets, en daar staan we dan… Niet goed wetende wat doen in ons klein kamertje gaan we af op het geroezemoes dat we buiten horen.

Oujdad en de graanvelden

Oujdad en de graanvelden

De burgemeester doet ons het woord, hij vertelt over de ontwikkeling van zijn dorp, de toegenomen toeristische activiteit en ook de invloed van bekende klimmers zoals Christan Ravier, Arnaud Petit en Toni Arbones.
Hij bleek duidelijk een glaasje te veel op, of was het toch die goedkope marokaanse hash? De avond werd afgerond met de warme woorden :Soyez le bienvenue au Maroc

Ezels, het enige transportmiddel naar Taghia

Ezels, het enige transportmiddel naar Taghia

De dag nadien trekken we met onze volgeladen ezeltjes de vallei van Taghia binnen. Het voelt aan als toekomen in een klein weelderig paradijs, dit in schril contrast met Zaouiat., waar het dor en droog is. In de verte zien we hoge rotswanden opdoemen, 800m prachtige kalk. Ongeduldig als we zijn kunnen we het niet laten om al direct een routje te klimmen.(Classe montagne épinal :  6c+ 220m)

Het is een korte route en we zijn snel terug in de gite. Amper de tijd gehad om ons gerief naar de kamer te brengen en daar staat plots Giteuitbater Said met verse pannekoeken en honing. Hahhhh aanspekken geblazen.

Tim Decort in een stevige 6b+barstlengte

Tim Decort in een stevige 6b+barstlengte van l’axe du mal

IMG_2277

De dag erop is het vroeg dag, omdat we “ons fris voelen” besluiten we l’axe du mal(7c, 500m) te proberen. Een prachtige lijn die loopt door de mer de calcaire van de 500m hoge Tararate, geopend door Piola, Petit en Robert. De eerste 7 lengtes gaan super vlot, bij de eerste 7b krijg ik een pak slaag. Net bij het uitkomen van een dakje komt de zon tevoorschijn. Half verblind zoek ik wanhopig naar grepen, links, rechts naar boven naar onder,…..Chickenwings coming up en terug naar af. Deju ! Tim slaagt er bijna in om de lengte erna(een 7c) a vue te klimmen, maar een heel technisch pasje in de brandende zon leken ook voor hem te veel van het goeie. De lengtes nadien zijn voor mij echt vechten. Een oncontroleerbare verzuring steekt de kop op, net voor de crux ben ik telkens tot over men oren verzuurd. Is het de hoogte? of misschien een te zware route voor de 2de dag? of is het dat medicatieonderzoek van 2 dagen voordien? We blijven vechten en uiteindelijk belandden we op de top van de Tadrarate. Het uitzicht is ongeloofelijk en met al die wanden rondom ons is de honger naar meer groot, heel groot !

Stijle wand = vlotte rappels

Stijle wand = vlotte rappels

We bekomen even met de route a boire ou je tue le chien(6c, 250m). Ongeloofelijke 6a, 6b lengtes wisselen elkaar af tot op de top van Taoujdad. Die avond overtuigen enkele Fransen ons om Rivières Pourpes(7b, 600m) te proberen. Een van de klassiekers van het gebied. De eerste 350 overhangende meters baarde ons een beetje zorgen, vermits overhang klimmen voor beiden van ons niet de sterkste kant is. Maar het gaat vlot, de verzuring die ik nog had in l’axe du mal blijkt helemaal weg en dit keer is het echt cruisen geblazen. Alleen was er die verdomd ijzig koude wind waardoor we op de relais telkens weer moeten overgaan in diepvriesmodus. Omdat we op het einde helemaal bevroren zijn laten we de 2 gemakkelijke laatste lengtes voor wat ze zijn en rapellen we gewoon. Een goed keuze denk ik.

Tim DC in één van de eerste lengtes van Les Rivières Pourpes

Tim DC in één van de eerste lengtes van Les Rivières Pourpes

De dagen nadien volgen nog routes als Zebda(7b+, 220m), Shucran(7c,380m) en La bas(7b,400m). Shucran op zich is een mooie route, maar met een nogal bizar routeverloop. Sommige haken zijn totaal uit de lijn geplaatst, bepaalde lengtes zijn dan weer belachelijk kort en de meeste relais zijn heel slecht geplaatst, zodat het bloed in je benen volledig afgeklemd wordt. Wij klommen door tot de top via berberbrugjes op een stijle graat. Daarboven kwamen we onze franse vrienden tegen en dat leverde een leuke foto.

Samen op de top van Oujdad met Simon, Christophe en Sarah

Samen op de top van Oujdad met Simon, Christophe en Sarah

Het Silhouet van Oujdad bij volle maan.

Het Silhouet van Oujdad bij volle maan.

Tim DC in Zebda

Tim DC in Zebda

Indrukwekkende berberbruggen

Indrukwekkende berberbruggen

Donne-moi un bonbon !

Donne-moi un bonbon !

Ons gepland toeristisch bezoek aan marrakesch draaide bij mij uit tot 2 dagen afzien in een ongezellig Marokaans toilet. Een besmet stukje kip zorgde voor een acute diarhee-aanval, overgeven inclusief. 2 dagen later en 5 kilo lichter was ik blij dat ik het vliegtuig naar huis kon opstappen. Maar ik zal terugkomen, als de nachtmerries over tajine vergeten zijn !

Advertentie

Taghia: kort verslag

29 vrijdag apr 2011

Posted by Maxime De Groote in Mount Coach

≈ 1 reactie

Tags

Baraka, Gorge de Taghia, marokko, Maxime De Groote, Oujdad, Taghia, Taoujdad, Tom Van Mieghem, Zebda

Vlak voor ons vertrek naar Taghia (Marokko) hebben we (Tom Van Mieghem & Maxime De Groote) nog snel vervoer kunnen regelen van Marrakech tot Zaouiat-Ahansal. We wilden graag zo snel mogelijk op bestemming zijn. Onderweg even een stop om eten te kopen voor de komende 10 dagen. Vanuit Zaouiat-Ahansal zijn er geen wegen meer en zijn we te voet verder gegaan tot Taghia. Gelukkig ging onze bagage op de muilezel, oef.

Aanloop naar Taghia © Tom Van Mieghem

Vooraf hadden we gekozen voor de bivakplaats met het moto: “low budget, hardcore climbing” maar vooral omdat we graag buiten zijn!

Om te starten zochten we een route dichtbij onze bivak. Het belangrijkste voor ons was om mooie en logische lijnen te klimmen. Onze eerste route “Classic Montagne Epinal” (Paroi des Sources) ED-, 200m, 6c+, 6b obl. Vanaf de start van de eerste lengte waren we verast van de zó ruwe kalksteen, amai onze vingers! Een mooie lijn met toch al een serieuze pittige 6c+.

De volgende route mocht iets langer zijn op een bijna loodrechte wand. Hiervoor kozen we “A boire ou je tue le chien” (Taoujdad) ED-, 250m, 6c, 6a+ obl. De route op zich was niet veel langer maar de aanloop en de afdaling waren al een grotere onderneming. De eerste lengte: een spectaculaire boogvormig dal, die voor ons toch meer waard was dan een 5c! Vervolgens 6c met heel fijn technisch werk. Vanaf de relais waren er geen grepen te bespeuren maar stap voor stap komen ze dan toch tevoorschijn, het vervolg van de lengte eindigd in een overhangde barst. Vervolgens een 6b+ die begint in een micro barst, overgaand op een graad. De volgende lengte was lang, een volle 55 meter 6a+ klimmen: de mooiste 6a+ geklommen in Taghia! De laatste moeilijke lengte: 6c die start met mini-regletten, vervolgens een hoekversnijding en om te eindigen in een makkelijk dakje.

Tom in "A boire ou je tue le chien" © Maxime De Groote

Het niveau leken we vrij goed te beheersen, we klommen de 2 eerste routes telkens met rugzak, zowel voor- als na-klimmer. Daarom een iets moeilijkere route, verder gelegen (een avontuur op zich om er te geraken) was “Dièdre Pikort” (Paroi D’Ifrig) ED, 250m, 7a, 6c obl. De “weg” om er te geraken was super indrukwekkend! Als opwarmer mag je zelfs een 5c dal traverseren om dan weer dieper de canyon in te trekken. Na 1,5u klauteren stonden we onderaan de wand, euhm… de bloementuin. De eerste 2 lengtes zouden we wat gras/rotsachtig terrein moeten beklimmen. Het werden uiteindelijk 4 lengtes… beiden al iets minder tevreden door het gesukkel in de eerste lengtes. Bovendien was het serieus “bakken” in de zon. Uiteindelijk kregen we 4 prachtige lengtes voorgeschoteld en stonden we een aantal uren later tevreden boven!

Tom in Dièdre Pikort © Maxime De Groote

Verse sneeuw... © Tom Van Mieghem

Thé drinken met de Berbers © Maxime De Groote

De volgende dag namen we een rustdag, onze vingers begonnen toch al wat pijnlijk te worden. Ons wassen, de tent opruimen, goed koken, munt thee drinken bij de Berbers, boekje lezen in de schaduw,… allemaal op het gemak.
Na onze rustdag was het tijd voor iets langer : ons oog was gevallen op “Baraka” ED-, 680m, 7b, 6b obl. Op de grote reus van Taghia: de OUJDAD. De topo: “Superbe voie, classique”. De eerste 7 lengtes waren héél mooi en continue, het vervolg (in makkelijker terrein) was minder spectaculair. Boven op de Oujdad werden we beloond met een 360° uitzicht op nog verre witte toppen van het Atlas gebergte, WAUW !

De volgende dag namen we terug een rustdag. De 2 uur aanlopen, de bijna 700 meter klimmen en de 2,5 uur afdalen had ons toch meer vermoeid dan gedacht.

Maxime in Zebda © Tom Van Mieghem

Na onze rustdag wilden we iets harder klimmen. Van enkele sympathieke Spanjaarden hadden we gehoord dat “Zebda” echt de moeite was. De topo bevestigde dit met de woorden: “Tres belle, technique et difficile” ED+, 260m, 7b+, 6c obl. Aangezien het niveau iets hoger lag dan de vorige routes, wilden we graag alle lengtes zonder rugzak klimmen om zoveel mogelijk vrij te klimmen.

We klommen met een Joker touw en een “haul” touw voor de rugzak. De route was heel continue (7b+, 6a+, 6c+, 7b, 7a, 6c, 6c+, 6b) en voor ons veruit de mooiste route geklommen.

Behalve 1 pas in de 7b+ en 7b lengte hebben we beide de route onsight kunnen klimmen, boven waren we herboren door de schoonheid van deze route! En toch wat fier over de manier waarop we deze hadden geklommen. Deze route met de één na de andere prachtige technische beweging is een must DO als je in Taghia bent!

Tom in Zebda © Maxime De Groote

De volgende dag voorspelden ze regen. We opteerden voor een kortere route waarin we konden rappellen indien het weer mocht omslaan. “Il était une fois dans l’oued” (Aka n’Tazarte) werdt het. ED, 120m, 7b+, 6b+obl. 4 krachtige lengtes (7b+, 6c, 6c+, 7a). Behalve de eerste waren deze technishe lijnen met veel “pied-à-mains” in de 3de lengte; subliem! Met als afsluiter een dakje in de laatste lengte.

Ook de volgende dag (onze laatste volledige in Taghia) voorspelden ze regen en effectief… die dag hebben we jammer genoeg in onze tent doorgebracht…

Taghia was voor ons beiden een paradijs: vriendelijke mensen, oranje kalksteen die ontzettend scherp is, loodrechte wanden, adembenemende natuur en heel technisch klimmen: wij komen terug !

Tom aan de relais op de Taoujdad © Maxime De Groote

Aka n'Tazarte © Maxime De Groote

Een overzicht van de geklommen routes:

Classic Montagne Epinal (Paroi des Sources) ED-, 200m, 6c+, 6b obl. (geëquipeerd)
6b+, 6b, 5c, 6c+, 6a, 6a+, 6a+, 3

A boire ou je tue le chien (Taoujdad) ED-, 250m, 6c, 6a+ obl. (deels geëquipeerd)
5c, 6c, 6b+, 6a+, 6c, 5c, 5a

Dièdre Pikort (Paroi D’Ifrig) ED, 250m, 7a, 6c obl. (deels geëquipeerd)
4, 5b, 7a, 6b, 6a+, 6b+

Baraka (Oujdad) ED-, 680m, 7b, 6b obl. (deels geëquipeerd)
6b+, 6b, 6b+, 7b, 6b+, 6c, 6a+, 5c, 6a, 5b, 6a, 4, 6a, 6a+, 6b

Zebda (Paroi des Sources) ED+, 260m, 7b+, 6c obl. (geëquipeerd)
7b+, 6a+, 6c+, 7b, 7a, 6c, 6c+, 6b

Il était une fois dans l’oued (Aka n’Tazarte) ED, 120m, 7b+, 6b+ obl. (geëquipeerd)
7b+, 6c, 6c+, 7a

Meer info omtrent Taghia zelf, in een volgend verslag. Met dank aan K2 en CRUX voor de trouwe sponsoring!

Maxime

Mount Coach Events:

Mount Coach Sponsors







25













25

Mount Coach

Onze sponsors

Blog op WordPress.com.

Privacy en cookies: Deze site maakt gebruik van cookies. Door verder te gaan op deze website, ga je akkoord met het gebruik hiervan.
Voor meer informatie, onder andere over cookiebeheer, bekijk je: Cookiebeleid
  • Volg Volgend
    • MOUNT COACH
    • Doe mee met 119 andere volgers
    • Heb je al een WordPress.com-account? Nu inloggen.
    • MOUNT COACH
    • Aanpassen
    • Volg Volgend
    • Aanmelden
    • Inloggen
    • Deze inhoud rapporteren
    • Site in de Reader weergeven
    • Beheer abonnementen
    • Deze balk inklappen
 

Reacties laden....