Zonsondergang in het hoogtekamp van Tocllaraju

Mijn aankomst in Peru liep niet bepaald vlot. In totaal 70 kg bagage ingecheckt, komt maar de helft aan. Na het nodige papierwerk kan ik doorreizen naar Huaraz, laten we zeggen het Chamonix van de Cordillera Blanca en Cordillera Huay Huash, de zak zullen ze later naar me toesturen. Een lang verhaal kort, de zak was na 3 dagen teruggevonden maar Iberia doet er toch een goede week over om de zak in Huaraz te krijgen.

Huaraz, Peru

Wachtend op mijn klimmateriaal maak ik acclimatisatietochten naar bergmeren en hang wat rond in Huaraz en omgeving. Niet dat ik een idee heb wat ik van deze trip ga maken maar ik heb wat nieuw foto-/filmmateriaal aangekocht en heb bij deze genoeg tijd om het uit te testen.

Laguna Churup

Als uiteindelijk dinsdag 19 Juni mijn materiaal toekomt heeft het wachten lang genoeg geduurd. Ik zoek het nodige materiaal bij elkaar en samen met Germain trekken we naar de Ishinca Vallei. Germain, een fransman die sporadisch in het caravan, bus, mobilhomepark van Chamonix woont heeft niet veel alpiene ervaring maar genoeg om een van de bergen in de Vallei te beklimmen. Ik hoop zo snel mogelijk aan 6000 meter gewend te geraken en daarnaast zoveel mogelijk sfeerbeelden rondom Tocllaraju en de Vallei te nemen dus dat komt goed uit.

Instijgen met de ezels

We verlaten Huaraz rond de middag en komen pas rond 20u aan op het Ishinca basiskamp, 4400m. De volgende dag plannen we een rustdag maar zijn al vroeg wakker, liggen wat te dralen en besluiten toch een wandeling te ondernemen. We vertrekken richting Urus Este, een top van 5420m. Het gaat verbazend vlot, na 3uur wandelen, staan we een kleine 300m onder de top maar er naderen donkere wolken dus besluiten we terug te keren. De juiste keuze, want nog geen uur later begint het zwaar te onweren.

Ishica basiskamp (4350m )

Wakker worden met een blauwe lucht, tegen de middag komen wolken opzetten en vanaf een 14u regen en sneeuw tot een 18u. Sommige wijten het aan de nieuwe maan, andere aan een bepaald weersfenomeen in de tropen. Voor een zomer in de Alpen is dit normaal maar in ieder geval niet het weer wat we voor de Cordillera Blanca verwachten. De volgende dag, laten we ons niet vangen en vertrekken om 5 uur ’s morgens naar 5530m hoge Ishinca.

Een lange wandeling over een zacht stijgend pad tot aan de voet van de berg. Daar volgen we de normaalroute, een 400 meter over de gletsjer tot de top. Tegen een 10 uur ’s morgens staan we op de top van Ishinca.  Moe zijn we niet, wel wat draaierig van de hoogte. In plaats van langs de zelfde route terug te gaan besluiten we via de Zuidwestgraat af te dalen.

Sam op weg naar de top van Ishinca, (c) Germain

Germain besluit terug naar Huaraz af te dalen. Ik ga op zoek naar de gedenksteen die de familie en vrienden van Koen, An en Hans in 2010 hebben geplaatst. Ik klim omhoog tot een 4800m kom niets tegen denk dat hij lager moet liggen loop terug tot het basiskamp en krijg daar te horen dat hij juist voor de traverse naar Tocllaraju ligt. Terug naar boven en jawel op een 5000 meter. Soms is het raar zo op je eentje, alsof ik hier in Peru in andermans verhaal ronddwaal…

De gedenksteen voor Koen, An en Hans met achteraan links Tocllaraju, rechts Ishinca en Ranrapalca

Met twee 6000ders als Tocllaraju en Ranrapalca zo dichtbij kan ik het toch niet laten, en besluit samen met een duitse Sofie de noordwestgraat van Tocllaraju te beklimmen. We stijgen in, slapen op een 5300m en krijgen voor de eerste keer sinds 5 dagen een zonnige namiddag voorgeschoteld. Onze hoop dat de top meer dan haalbaar is verdwijnt ‘s nachts snel. Omstreeks 22u begint het te sneeuwen en als we om 4u wakker worden zit alles in de wolken en heeft zelfs de tent moeite met de oprukkende wind.

5 dagen onstabiel weer lijkt ons meer dan genoeg dus we besluiten terug naar Huaraz af te dalen. Ik voel me verdacht fit dus het zal niet lang duren eer we terug weg zijn…

Wolken, en een wind waar de tent het moeilijk met heeft, geen condities voor een 6000der

———————

Acclimatizing in the Peruan Cordillera Blanca. From the Ishica basecamp, Germain and I attempted Urus but because upcoming bad weather we retreated something like 300 meters under the summit. Next day we left earlier and after 5 hours of climbing we were on Summit of Ishica, climbing the Normal route. We descended the southwestridge. With Sofie, I went up to high camp of Tocllaraju but retreated the day after because of bad weather.

The conditions on the glaciers of Urus an Ishica are perfect, hard snow all way up no difficult crevasses. No idea about Tocllaraju but heard it wasn’t bad.

Sam is supported by: