Vorige week klommen Maxime, Tim en ik (Sam ) Voie des Suisses op de Courtes. Hier een filmpje van de beklimming
18 maandag apr 2011
Posted in Mount Coach
Vorige week klommen Maxime, Tim en ik (Sam ) Voie des Suisses op de Courtes. Hier een filmpje van de beklimming
12 dinsdag apr 2011
Posted in Mount Coach
Na ons dagje uit op de courtes waren we op zoek naar iets groters. Welke opties in ons achterhoofd zaten zijn even niet van belang maar ofwel zouden we op 2 dagen niet terug bij de auto geraken, ofwel was de kans groot dat de route droog lag. Na wat wikken en wegen betalen we liever een lift voor een route die beklimbaar is dan onderaan de wand te zien dat we nooit boven zullen geraken.
Op de blog van Enrico Bonino kwamen we een tot voordien onbekende route tegen. Richard Cranium Mémorial (IV 5 5c, 800m ) op de Droites, in 1994 geopend door Blanchard en Twight. De route loopt voor een 500 tal meters langs het couloir naar de Col de l’aiguille Verte en volgt dan een lijn goulotten doorheen de noordwand van de Droites.

Avondzon op de Grand Montets
Zaterdagavond naar boven voor een nachtje in het (overbevolkte ) Grand Montets liftstation. Vanaf 1 uur snachts begonnen er mensen te vertrekken onze wekker stond om 3 uur maar juist dan is het eindelijk rustig en slapen we er los door. Een uurtje later worden we wakker en pakken snel ons boeltje om ons uurtje achterstand in te halen.
Met de approcheskis dalen we af tot onderaan de wand. Na een 400 meter couloir binden we ons in en klimmen richting de goulotte. Maxime neemt de eerste blok, sneeuwvelden wisselen zich af met leuke goulotten, mixte stukken en steile trappen. Het ijs is behoorlijk dun en vaak klimmen we lengtes simulataan om een goede relais te vinden. Omdat we tegen ‘s avonds naar huis moeten rijden hadden we beslist om de noordwand van de droites terug af te rapellen. Stilaan begin ik me toch af te vragen hoe we dit gaan klaren, 1000m rapellen op abalakovs als er soms zelfs geen 13cm ijsvijs in gaat. Terwijl Tim de volgende blok neemt kan ik me lekker druk maken…
Helemaal boven in de wand klimt Tim nog een prachtige lengte waarna de berg platter gaat liggen. Hoewel het volgens de topo maar 300 meter moeilijkheden zijn hebben we er ondertussen al 8 touwlengtes opzitten waarvan enkele simultaan. We klimmen nog een lengte door makkelijker terrein maar een beetje onder de topgraat en wellicht nog een anderhalf uur van de eigenlijke top besluiten we terug te keren zodat we met het laatste licht kunnen rapellen. De eerste rappels doen we nog langs de route, dan volgen we de goulotte van babtistoune om zo snel mogelijk in het centrale couloir af te dalen. Rond 10 uur zijn we terug beneden.
Geen top, maar best een mooie route.
Climbed the Richard Cranium mémorial on the Droites last sunday. We made a fast approach by skis and left them beneath the wall. The main couloir is a mix of firn and soft snow, just before the start of the difficulties there was a bit black ice. Higher up it was really nice climbing, everything was nicely covered up with ice and firn. al dough placing screws wasn’t easy. On a lot of places the ice was thin. We rappelled following the highest part of the route, then followed Babtistoune till the main couloir. Some rappelling places we found back, sometimes we had to make new ones. Look at Enrico Benino’s post for the rappel line.11 maandag apr 2011
Posted in Mount Coach
Tim, Maxime en ik (Sam ) hebben een weekendje vrij dat mooi samenvalt met goed weer in Chamonix. Om vrijdag half 3 ’s morgens komen we aan in Chamonix. Nog geen 5 uur later staan we klaar aan het Grand Montets liftstation. Les Voie de Suisse op Les Courtes met de eerste bak is het plan. Nu ja, de eerste bak lukt niet maar we mogen blij zijn dat we uiteindelijk om half 10 de ski’s onder de voeten kunnen klikken.
In een rotvaart naar de Argentière-gletsjer en de vellen onder tot aan de voet van de Courtes. Tegen 11 uur zijn we vertrekkensklaar. De gehele route ligt in prachtige firn, we vorderen dan ook behoorlijk snel, en desondanks dat de laatste maand niemand van ons in de bergen was, staan we een goede 4 uur later op de top van de Courtes. Afklimmen doen we via de 50° noordoosthelling maar hier worden we toch stilaan ingehaald door onze vermoeidheid en slaaptekort. Al slenterend halen we onze ski’s op en met het nodige gesukkel geraken we in de avondzon beneden.
Maar vooral hadden we genoeg tijd voor de nodige foto’s, film en plezier!
01 vrijdag apr 2011
Posted in Andere
Hier een filmpje van Late To Say I’m Sorry. Een route die Maxime en Ik (Sam ) in Januari klommen
30 woensdag mrt 2011
Tags
Atlas, david caudron, film, marokko, Sam Van Brempt, Toubkal, tourski, Vimeo, Yannick De Bièvre
28 maandag mrt 2011
Posted in Mount Coach
Tags
An Houttequiet, Joris Van Reeth, Koen De Backer, Mount Coach, Sam Van Brempt, What About The Half, Yannick De Bièvre
Afgelopen weekend was even in het kader van Mount Coach. Vrijdagavond de kwis en zaterdag de presentatie What About The Half.
De presentatie duurde langer dan verwacht maar dat leek niemand te storen. De eerste reacties waren alvast positief en hopenlijk hebben jullie er allemaal van genoten! Opmerkingen zijn zeker welkom!
Voor zij die er niet waren, laten we zeggen dat je toch iets gemist hebt. Maar wij zijn alvast bereid om het nog eens over te doen. Je hoort het nog!
Niet dat het liedje er heel veel met te maken heeft maar voor zij die zich afvroegen van waar de titel kwam.
Merci!
28 maandag feb 2011
Posted in Mount Coach
Tags
Couloir, david caudron, marokko, Sam Van Brempt, skitouring, Tazaghart, Toubkal, tourski, Yannick De Bièvre
Afgelopen week zaten Yannick De Bievre, David Caudron en ik (Sam Van Brempt ) in Marokko. Een snelle rit bracht ons van Marrakech naar Imlil, een dorp op 1700m aan de noordkant van het Atlasgebergte. Met onze skis in dit dorre landschap leken we behoorlijk verdwaalt. Maar gelukkig, na een serieuze wandeling tot de Tazaghart hut (3000m ) kwamen we toch voldoende sneeuw tegen. Deze hut ligt onderaan een brede platte berg waarvan een 10tal serieuze couloirs naar beneden duiken, mogelijkheden genoeg dus! Toch trekken we na 3 dagen verder, we willen immers zo veel mogelijk zien en plannen nog enkele skitours vanuit de nabijgelegen vallei aan de voet van Jebel Toubkal, de hoogste berg van Noord Afrika. In tegenstelling tot Tazaghart waar we slechts met 4 andere skiers waren is het hier koppen lopen. Maar, met een warm zonnetje en lekker eten kan het moeilijk slecht zijn!
We hebben behoorlijk veel film en foto’s. Een uitgebreid verslag komt nog!
Wellicht het snelste te zien op onze voorstelling “What about the Half” op 26 Maart!
13 zondag feb 2011
Posted in Mount Coach
Yannick en ik (Sam ) zitten al lang met het plan om eens een presentatie te geven over al onze klim- en reisavonturen. Dit om de buitenwereld eens iets meer te laten zien dan 5 foto’s en 20 regeltjes op deze blog. Maar ook, of juist vooral, voor vrienden en kennissen van Koen, An, Hans en Joris. Iedereen is welkom!
What About The Half
that’s never been told
Zaterdag 26 maart 2011 20u30
K2 deKampeerder
Frankrijklei 109
2000 Antwerpen
Een presentatie over trips en expedities van de afgelopen 4 jaar gegeven door Sam Van Brempt en Yannick de Bièvre.
De start van de 2de Mount Coach groep in 2007 en de expeditie naar de 7010m hoge Khan Tengri een jaar later. Verhalen over kleine trips naar de Alpen, Marokko, Noorwegen, … Maar ook het verhaal van Peru 2009 en Alaska 2010.
07 maandag feb 2011
Posted in Mount Coach
Tags
Lagarde Directe, les droites, Maxime De Groote, Sam Van Brempt, Tom Van Mieghem, Winterbeklimming
Een mooie afsluiter van de week! Een die ons toch even heeft doen balen…
Afgelopen woensdag trokken we voor de eerste maal naar boven. Die woensdagavond stond er al veel wind maar normaal zou het de volgende dag minderen. We sliepen in het liftstation waar het de hele nacht rommelde alsof het dak zou wegwaaien. Als tegen half 4 de wekker afgaat is er enige twijfel maar uiteindelijk blijven we met zijn drieën (Sam, Maxime en Tom ) liggen. Met deze wind willen we niet in zo een lange route kruipen. Ik moet terugdenken aan 2 jaar geleden, toen stond ik met Koen De Backer en veel wind onderaan de Ginat en wouw Koen niet uit de slaapzak komen.
Die zelfde dag keren we terug naar benden en slenteren we wat doelloos rond. Zeker omdat tegen de middag de wind is gaan liggen. Uit pure frustratie klimmen we een klein maar leuk watervalletje, Microgoulotte op Col Des Montets. De volgende keer dat we instijgen willen we op zeker spelen waardoor we wachten tot vrijdagavond, voor zaterdag voorspellen ze immers een windstille dag.
Zaterdagochtend tegen half 5 verlaten we het Grand Montets liftstation. Dankzij het goede weer van de afgelopen 4 weken en het perfecte spoor (die dag zat er 9 man in de Ginat ) komen we snel onder de Tournierpijler. We wisten niet of Lagarde Direct al geklommen was maar ook hier licht een spoor zodat we tegen 7 uur onderaan de route staan. 3 steile lengtes (70 tot 85° ) worden afgewisseld door sneeuwcouloirs.
De direct ligt perfect, harde firn voor een goed plaatsing van bijlen en voeten met afwisselend een stukje blank ijs waar we een schroef kunnen plaatsen. Het eigenlijke couloir is minder, geen poedersneeuw maar geheel compact is het toch nog niet. Na een lange ploetertocht komen we op de top, snel starten we de afdaling richting Refuge du Couvercle. Of toch niet?
Ik zit namelijk al lang met het idee om als conditietraining mijn dagen extra lang te maken. Maxime en Tom moeten daar geen seconde over nadenken. 17 uur nadat we het liftstation verlieten zijn we terug in Chamonix! Voor dergelijke tochten zijn Spantiks toch echt wel te warm.
Climbed Lagarde Direct last saturday (5 february ). We did a fast approach by foot from the Grand Montets Cablecar. The approach and the route was made few times before us so we could make good progress. The direct part is in perfect firn/ice. In the couloir higher up we had a softer snowpack which took a lot of time. We descended towards the south side an joined the perfect path from everyone who climbed the Ginat lately.01 dinsdag feb 2011
Posted in Mount Coach
En het weer blijft maar goed!
Na Late to Say I’m sorry vorig weekend had ik (Sam ) al spijt om met zo’n goede voorspellingen terug huiswaarts te keren. Gelukkig zijn we (Sam, Maxime en Tom Van Mieghem ) nu terug in Chamonix! We krijgen voor de rest van de week nog een zonnetje voorgeschoteld.
Zaterdag trokken we naar Refuge du Plan de l’Aiguille om van daaruit 2 routes te klimmen. Zondag richting Rebuffat-Terray (V5 M, 550M). Zoals we elders al hoorden ligt deze mixte goulotte aan de noordkant van Col des Pelerins er behoorlijk dunnetjes bij, “Mixte Intressant” volgens het OHM. Eens zien of we er door geraken…
Na een 250m door sneeuwcouloirs en een mooi stukje goulotte te ploeteren starten we de eigenlijke moeilijkheden. Hoewel het niet geheel duidelijk is waar we juist in de route zijn klimmen we de mooiste lijn omhoog. Een enorm smalle goulotte met afwisselend dunne, droge en steile stukken brengt ons langzaam hoger. De derde lengte is al behoorlijk delicaat klimmen maar aan de start van de 4 de lengte is het toch even twijfelen. Het wordt al stilaan laat en hopen morgen nog fris genoeg te zijn. Na een beetje wikken en wegen kruip ik er toch in. Maar helaas, na een 10 tal meters komt er een heel dun stukje ijs. Hoe het verder moet is wel duidelijk maar het zachte tikwerk zien we niet direct zitten. Terug afklimmen tot een klemblok waar we op kunnen rapellen lijkt ons een betere optie. We komen wel terug als de route of ons niveau er iets beters bijligt.
Terug in de hut zijn we niet alleen, al snel wordt duidelijk dat we tussen enkele van de betere alpinisten zitten; Zoe Hart, Maxime Turgeon, Martial Dumas en een klant. De laatste 2 plannen net als ons om de volgende dag Le Fil A Plomb (III 4+ 700m ) te klimmen.
We moeten zien dat we tegen half 5 de laatste “bak” terug naar Chamonix halen, we staan dus omstreeks half 4 op en een uurtje later zijn we weg. Net als Rebuffat-Terray ligt Fil A Plomb er dunnetjes bij, we vorderen gestaag en slagen erin om de Cordée voor ons bij te houden. Halverwege de wand komen we aan de sleutellengte. Wat we eerder te horen kregen wordt bevestigd, de eerste 5 meter zijn slechts enkele cm dik en niet af te zekeren. Maxime klimt deze lengte en allen zijn we opgelucht als hij er zijn eerste vijs in krijgt.
Het vervolg is een opeenvolging van korte geultjes en sneeuwvelden om dan via een sneeuwcouloir naar de Col te ploeteren. Vanaf de top moeten we ons best nog haasten om de laatste lift niet te missen.
Climbed Le Fil A Plomb and a part of Rebuffat Terray. Both Routes where harder then the given quotations. The Cruxpitch of Fil A Plomb is very thin and the first 10 meters unprotectable. The trail to the route and on the ridge is traced and possible without skis. Approach to Rebuffat-Terray is also possible by foot. we climbed only 3 pitches of the difficult part.